ยิ้ม
1471 คำ
ดาวเหนือtalk
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านหมูกระทะกับนับเงิน ตอนแรกว่าจะออกมาตอนเย็นๆ แต่ฉันเปลี่ยนออกมาตั้งแต่บ่ายๆละมาดูหนังแล้วก็ต่อด้วยหมูกระทะ
"เป็นไรเนี่ยเห็นหน้าเคลียดๆ" เสียงนับเงินถามฉันระหว่างที่เรากำลังกินหมูกระทะกัน
"นับเงิน เมื่อเช้าฉันเข้าแอบเข้าไปในห้องพี่กิต คือห้องพี่เขายังมีรูปแฟนเก่าอยู่เลยนะมีทุกอย่างที่เกี่ยวกับแฟนเขา "
"จริงหรอ ก็เลิกกันไปนานแล้วปะอะไรมันจะขนาดนั้นเนี่ย เก็บไว้ทำไมไม่เข้าใจ"
"นั้นสิ ฉันก็งงว่าทำไมต้องเก็บหรือว่ารักกันมาก"
"จะรักมากขนาดไหนก็ไม่ควรเก็บปะ ต้องมีความเกรงใจคู่หมั้นสะบ้าง นี้ถ้าคือไม่ได้มีข้อตกลงกับแกว่าจะเป็นพี่น้องกันละ เขาจะบอกคู่หมั้นคนนั้นว่าอะไร" นับเงินพูดออกมาด้วยอารมณ์โมโหแทนฉัน
"......." ตอนนี้ฉันงงมากไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงดี แล้วถ้าคนอื่นรู้ว่าฉันกับพี่กิตหมั้นกันจะมีคนว่าฉันเป็นมือที่สามไหมอะ แล้วถ้ารักกันมากขนาดนี้ทำไมไม่กลับไปคืนดีกันเลยมาหมั้นทำไม
"ไม่มีความเกรจใจ ผู้ชายนิสัยไม่ดี"
"ชั้งเขาเถอะฉันว่า เราอย่าไปยุ่งเลย" ฉันว่าไม่ต้องยุ่งกับเรื่องนี้ดีกว่าเดียวก็ได้แยกกันละ
"แล้วแกคิดว่าถ้าคนที่มหาลัยรู้ว่าแกหมั้นกับพี่กิตเป็นอะไรกันเขาจะทำยังไง"
"ไม่รู้อะ แต่วันนี้พี่เขาจะพาฉันไปหาเพื่อนเขานะแล้วก็บอกว่าจะบอกให้เพื่อนเขารู้ว่าฉันกับเขาหมั้นกันแล้ว"
"ผีเข้าผีออก" เอาตรงๆตอนนี้ฉันก็งงกับพี่เขาเหมือนกันไม่รู้จะเอายังไง
"แล้วนี่ถ้าคนที่มหาลัยรู้ว่าฉันกับพี่กิตเป็นอะไรกันฉันไม่โดนน้ำฟ้าเล่นงานคนแรกเลยหรอ" ไม่ๆฉันจะไม่มีวันให้คนที่มหาลัยรู้แน่นอนว่าเป็นอะไรกับพี่กิต
"ฮ่าๆ ฉันรอดูเลยแบบนี้"
"นับเงิน"
"กินๆ เดียวกลับดึกจะโดนบ่นอีก"
ฉันนั่งคิดๆดูแล้วก็ไม่รู้ว่ามีสิทธิ์อะไรไปโกรธพี่กิตงงมากเลยเนี่ย เอาละเอาเป็นว่าฉันจะไม่โกรธพี่เขาละฉันต้องอยู่เฉยๆแล้วฉันจะไม่เดือดร้อน
หลังจากที่ฉันกินหมูกระทะเสร็จก็ไปเดินตลาดต่อจนตอนนี้สี่ทุ่มละและพี่กิตก็ไม่โทรตามเลยแบบนี้โคตรดีชีวิตวัยรุ่นของฉันกลับมาแล้วแบบนี้สิที่เรียกว่าใช้ชีวิตใครชีวิตมัน
"กลับมาแล้วหรอ" พอฉันเปิดประตูเข้าห้องมาก็เจอพี่กิตที่นั่งอยู่โซฟาลุกแล้วเดินมาหา
"อืม พี่กลับนานแล้วหรอ" ฉันไม่ได้มองหน้าพี่เขาเอาแต่เดินมาถอดรองเท้าแต่พี่เขาก็เดินตามมา
"ตั้งแต่บ่ายสามละนึกว่าเธอจะออกไปตอนเย็น" บ่ายสามหรอ หึแล้วจะรีบกลับมาทำไม
"ไปดูหนังด้วยอะ ก็เลยออกไปเร็ว"
"อ้อ ฉันซื้อขนมมาฝากด้วยนะ" เขารีบเดินไปหยิบขนมที่ซื้อมาๆให้ฉัน มันคือขนมร้านที่เขาเคยพาฉันแวะซื้อ
"ว้าว ขอบคุณนะคะ" ฉันรับมาแล้วเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวแล้วเดินเข้าห้อง
"ไปไหน ไม่กินหรอ"
"เดียวออกมาอาบน้ำก่อนเหนียวตัว" จริงๆฉันว่าจะไม่ออกมาหรอกแต่เดียวพี่เขาจะไม่ซื้อมาฝากอีก อุตส่าห์เขาจะใจดีครั้งนึงก็กินๆให้หน่อยแล้วกัน
ฉันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมากินขนมที่พี่กิตซื้อมาให้
"อร่อยไหม" ตอนนี้พี่กินนั่งจ้องฉันตาไม่กะพริบเลย
"อืม พี่ไม่กินหรอ"
ฉันยื่นขนมให้เขาๆก็รับแล้วกินมันเข้าไป ไม่รู้นะว่าทำไมวันนี้พี่เขาใจดีกับฉันเเปลกๆ
"ดาวเหนือทำไมเธอถึงไม่อยากให้ฉันบอกเรื่องที่เราหมั้นกันให้เพื่อนฟังละ" แล้วอยู่ๆพี่กิตก็พูดเรื่องนี้ขึ้น
"ไม่ต้องบอกหรอก จะบอกทำไม" ไม่บอกดีที่สุดฉันว่า ฉันจะได้ไม่โดนน้ำฟ้าเล่นงานแน่
"อืม ไม่บอกก็ไม่บอก"
"ขอตัวไปนอนนะ"
"ดาวเหนือยังงอนอยู่หรอ" พี่กิตดึงฉันไม่นั่งลงอยู่ที่เดิม
"งอนอะไรไม่ได้งอน"
"ดาวเหนืองอนอะไร ฉันไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้เลย"
"ก็น้องบอกว่าไม่ได้งอนไง "
"แล้วเมื่อเช้าละ"
"แค่หงุดหงิดนิดหน่อย"
"อ้อ แล้วตอนนี้หายหงุดหงิดแล้วใช่ไหม" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมาก
"อืม ขอตัวนะ" ฉันกำลังจะลุกอีกรอบแต่ก็โดนพี่กิตจับแขนไว้อีกรอบ "อะไรอีก"
"หิว ยังไม่ได้กินข้าวเลย" เขาพูดแล้วลูบท้องไปด้วย
"แล้วทำไมพี่ไม่กินก็รู้ว่าน้องไปกินหมูกระทะมาไม่ได้กินข้าวด้วยอยู่แล้ว"
"ดุปะเนี่ย"
"ใช่ พี่ก็รู้ว่าป้านิดไม่อยู่"
"ก็ไม่ได้อยากกินที่ป้านิดทำ" เขาพูดแล้วอมยิ้ม
"แล้วพี่จะกินอะไร"
"มาม่า" มาม่าอีกแล้วหรอเนี่ย
"มาม่าอีกแล้วพี่รู้ปะว่ามันไม่มีสารอาหารอะ กินอย่างอื่นดีกว่าสั่งเอา" คนอะไรจะกินมาม่าทุกวันเลยหรอ
"ไม่เอาๆ " เขาพูดแล้วแย่งมือถือฉันไป "อยากกินมาม่า"
"อย่ามางอแงพี่กิต"
"นะคะอยากกินฝีมือดาวเหนือ" เขาพูดด้วยใบหน้าที่อ้อน ซึ่งฉันก็ไม่เคยเห็นเขาแบบนี้มาก่อน
"เบื่อพี่วะ ไปอาบน้ำแล้วค่อยออกมากิน" ฉันดึงโทรศัพท์กลับมาแล้วเดินไปต้มน้ำร้อน
กิตtalk
ผมรีบกลับเข้าห้องมาอาบน้ำตามที่ดาวเหนือสั่ง ผมรู้สึกดีจริงๆครับที่เธอไม่โกรธไม่งอนผมแล้วถึงจะไม่รู้ว่างอนอะไรก็เถอะ ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมากินมาม่าที่ดาวเหนือทำ
"พี่กิตอาบจริงปะเนี่ย ยังไม่ถึงห้านาทีเลยนะ" เธอหันมาดุผมขณะที่กำลังรอน้ำร้อนอยู่
"หิว "
ผมพูดจบดาวเหนือก็เทน้ำใส่มาม่าที่เตรียมไว้แล้วยกมาให้ผมและผมก็ทำการกินเพราะหิวมากครับ
"มองอะไรกินไหม" ผมถามดาวเหนือที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับผม
"ไม่อะ พี่กินแล้วก็เอาวางไว้ตรงนี้แหละนะเดียวน้องมาเก็บ"
"อ้าว แล้วจะไปไหนละ"
"ทาครีม" พูดจบเธอก็เดินเข้าไปในห้อง ผมก็รีบกินให้หมดเพราะถ้าเธอออกมาจะได้ชวนดูหนังต่อเลย
"วันนี้ดูหนังไหม" ทันทีที่ดาวเหนือยกชามผมไปเก็บผมก็รีบถามขึ้นทันที
"ไม่อะกลัวตื่นสาย"
"อ้อ โอเค" ผมก็ลืมไปเลยครับว่าพรุ่งนี้วันจันทร์เห่อไม่ได้กอดอีกละ
"น้องไปนอนแล้วนะ"
"ครับ ฝันดีนะ"
"อะไรนะ" ดาวเหนือรีบหันมาถามผมทันทีที่ผมพูดจบ เธอคงจะตกใจที่ผมพูดครับแล้วก็บอกฝันดีเธอเพราะผมไม่เคยพูดมันเลย
"ไปนอนได้ละ" ผมพูดจบก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องนอนทันที
@เช้า
"ยิ้มเก่งขึ้นแล้วนะเดียวนี้" ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในห้องเรียนที่มีเพื่อนของผมอยู่ทั้งหมดแล้ว ไอ้วินก็เอาเเซวขึ้น
"แอบซุกใครไว้บอกกูมา" ไอ้พีชเข้ามากระซิบที่หูผมหลังจากที่ผมนั่งลงข้างๆแพม
"เวลามึงเศร้าก็คิดถึงพวกกูคนก่อนเลย แต่เวลามีใหม่ไม่เคยบอกพวกกูเลยนะไอ้กิต"
"แล้วกูบอกหรอว่ากูมี"
"การกระทำมึงมันบอกไอ้กิต"
"ไม่มี ถ้ากูมีกูจะรีบบอกพวกมึงก่อนเลย" ผมพูดแล้วมองแพมที่นั่งอมยิ้มอยู่
"อย่าให้กูได้สืบเอง" ไอ้วินทำไมมันขี้เสือกจังวะ
"อย่ามาปัญญาอ่อนกูบอกว่าไม่มี"
เพื่อนผมมีแต่คนขี้เสือกทั้งนั่นแหละครับ ว่าแต่การกระทำของผมมันชัดเจนขนาดนั้นหรอแล้วไอ้วินมันรู้ได้ไงว่าผมยิ้ม ผมแค่ส่งดาวเหนือที่หน้าห้องเรียนแล้วก็เดินมา จริงๆไม่ถือว่าส่งหรอกครับแค่เดินมาพร้อมกันเฉยๆคงไม่มีใครสงสัยหรอก
- ผู้เขียน
