ในขณะที่ฌาร์ริญณ์นั้นกลับหันไปจ้องหน้ากลับ เมื่อผู้หญิงคนนั้นคนที่เธอเคยไว้ใจ เคยรัก เคยหวังดี จ้องมองเธอด้วยสายตาไม่เป็นมิตรแต่แรกอย่างไม่ยอมคน จนไข่น้ำที่เดินล่วงหน้าไปแล้วต้องวกกลับมาดึงแยกออกไป เพราะกลัวว่าจะมีเรื่องกันขึ้นมาอีก
“เห้ยไอ้ชา...ไปได้แล้ว...อย่าไปมองมันให้เสียลูกตาเลย”
ห้างสรรพสินค้าอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก ใช้เวลาไม่นานก็เดินทางมาถึง สองมือของแต่ละคนต่างมีถุงช้อปปิ้งขนาดน้อยใหญ่ต่างกันถือติดมืออย่างไม่มีใครยอมใคร จนกระทั่ง
“แก...ฉันเมื่อยน่ะ แวะหาไรกินก่อนไหม”
“เห้ยน้ำ เพิ่งจะกินไปก่อนมาห้างนะ แกหิวแล้วเหรอ”
“เออหิวด้วย เมื่อยด้วย”
“เอองั้นกินอาหารญี่ปุ่นละกัน ฉันหิวของดิบพอดี” ว่าแล้วซีต้าก็เดินมาควงแขนไข่น้ำนำเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง โดยไม่คิดรอคำตอบเพื่อนอีกสองคนที่ได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ สุดท้ายก็เดินตามเข้าไปอยู่ดี
ทว่า...ทันทีเดินเข้ามาในร้าน สายตาข
