มิ้นท์รีบเข้าไปหาฌาร์ริญณ์ด้วยความเป็นห่วงมองแก้มแดงเป็นปื้นที่ขึ้นเป็นรอยนิ้วมือ
“แก…เป็นไงบ้าง"
ในขณะที่ปานวาดนั้นกลับยืนนิ่งด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าทุกคนจะเข้ามาเห็นในจังหวะนี้เข้า ใบหน้าขาวซีดเผือดด้วยความตกใจ แต่ก็พยายามเชิดหน้าขึ้นสู้อย่างไม่ลดละ
“ฉันไม่เป็นไรหรอก…แค่นี้ไม่เจ็บ"
“ปากดีนะนังชา งั้นโดนตบอีกสักทีไหมละ"
“หึ…ก็เอาสิ…ยังไงหลักฐานมันก็มัดเธออยู่แล้ว ไหนจะพยานในห้องนี้อีก"
“หลักฐานอะไร"
“นั่นไงยัยโง่ กล้องวงจรปิดมันบันทึกไว้ทั้งหมดนั่นแหละ"
“แก!!!นังชา!!!!” ถึงกับเค้นเสียงด้วยความแค้นใจที่พลาดท่าให้กับฌาร์ริญณ์เพื่อนรักเพื่อนแค้น แถมยังเป็นศัตรูหัวใจเธอมาตลอดเพราะรักชายคนเดียวกันจนกระทั่งแย่งมาได้สำเร็จ
“หึ…ก็แกมันโง่แบบนี้ไง ปานวาด…เธอถึงได้แค่ผู้ชายแบบนี้ไง" ฌาร์ริญณ์ยกยิ้ม แม้จะเจ็บตัวแต่ก็แอบสะใจที่ได้ย้อนเกล็ดอีกฝ่าย
เพราะเธอนั้นเหลือบเห็นกล้องวงจรปิดที่ติด
