3 ปีผ่านไป
หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่นนท์ ฉันคิดว่ามันคือความโชคดีที่สุดของฉันที่มีสามีชื่อ ดร.นนทภพ
พี่นนท์ยังคงเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยเหมือนเดิม ส่วนฉันเปิดร้านขายเสื้อผ้าแถวๆ หน้ามหาวิทยาลัยนัjนแหละ มีพนักงานขาย 2 คน จริงๆ แล้วพี่นนท์ไม่อยากให้ฉันทำงานด้วยซ้ำ เขาอยากมีลูกทันที เพราะอายุ 30 กว่าแล้ว กลัวแก่ไม่มีแรงเลี้ยงลูก แต่ฉันยังอยากใช้ชีวิตอยู่กันแบบสองคนก่อน ขอเวลาสักสามสี่ปี เขาก็ยอม แต่ทั้งพ่อแม่ของฉัน และป๊าม๊าของพี่นนท์ก็เร่งให้เรามีลูกกันทุกครั้งที่โทรหา หรือตอนฉันกับพี่นนท์ไปหาพวกท่าน
พี่นนท์รักและดูแลเอาใจใส่ฉันเป็นอย่างดี เขาหยุดอาทิตย์หนึ่งเราก็เลยมาหาป๊าม๊าที่เชียงใหม่ ช่วงหลังๆ ถ้ามีโอกาสเราจะมาที่ไร่กันบ่อยมาก เพราะฉันชอบอากาศที่นี่ มีกิจกรรมให้ทำมากมาย
ฉันนอนรอพี่นนท์อาบน้ำอยู่บนเตียง ไม่นานพี่นนท์ก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ฉันนอนมองเขาด้วยความหลงใหล ทำไมยิ่งมองย
