ลูกแม่....
“คุณคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
พยาบาลคนนึงเข้ามาพยุงฉันที่เริ่มจะยืนเองไม่ไหว
“ไม่เป็นไรค่ะฉันแค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยนั่งพักเดี๋ยวก็คงจะหาย”
“ถ้างั้นไปให้คุณหมอตรวจสักหน่อยนะคะ”
“ม่ะ...ไม่ต้องหรอกค่ะฉันไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆ ”
ฉันรีบปฏิเสธเพราะฉันรู้อาการของตัวเองดี
“ไปเถอะค่ะไม่งั้นมันจะร้ายแรงได้นะคะ”
สุดท้ายพยาบาลคนนั้นก็พาฉันเข้ามายังห้องตรวจจนได้ คุณหมอใช้เวลาไม่นานมากก็เหมือนจะวินิจฉัยโรคที่ฉันเป็นได้แล้ว
“คุณแม่ได้ไปฝากครรภ์ที่ไหนหรือยังครับ”
“ยังค่ะ”
ฉันส่ายหน้าช้าๆ
“หมอขอแนะนำให้รีบหาที่ฝากครรภ์ได้แล้วนะครับจะได้ทำการตรวจครรภ์เบื้องต้นและได้ยากิน ยาบำรุง จำเป็นมากนะครับ”
“ค่ะ”
หลังจากนั้นฉันก็ออกมานั่งรอผู้หญิงคนนั้นต่อ พยาบาลแจ้งว่าเธอกับเด็กในท้องปลอดภัยทั้งคู่ อีกเดี๋ยวก็คงจะออกมากันแล้ว
ระหว่างที่นั่งรอก็มีคนไข้เข้ามาไม่ได้ขาดสาย ที่นี่คงจะขึ้นชื่อเรื่
