เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
โซ่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะถอนหายใจยาว ๆ แล้วกดรับสาย “ว่าไง” “ผมไม่ว่าง” “พูดไม่รู้เรื่องรึไงฮะ” “อื้ม เดี๋ยวไป” ถึงโซ่จะตอบตกลงเตรียมจะไปหาคนที่โทรมา แต่เขาก็ดูอารมณ์เสียไม่น้อยที่มีคนโทรมาขัดจังหวะ ฟางที่ยืนอยู่ก็ถอนหายใจ แล้วรีบจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย “ฟางเฮีย..” โซ่เอ่ยอย่างลังเลใจ “ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวฟางให้แก้วไปส่งบ้าน” เธอตอบพยายามข่มอารมณ์ที่ข้างในรู้สึกเจ็บแปลก ๆ “เฮียจะพยายามไม่ทำให้ฟางเสียใจนะ” พอเขาพูดแบบนี้ เธอก็เผลอยิ้มออกมาทันที “สัญญาแล้วนะคะ” เธอเดินไปหอมแก้มเขา “เจอกันที่บ้านนะครับคุณภรรยา” เขาพูดอ้อนเสียงหวานทิ้งท้ายแล้วเดินออกไป ตอนนี้เหลือแต่ฟางคนเดียวในห้อง เธอกำลังนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า เธอคงคิดถูกแล้วที่ตัดสินใจกินยานั้น รู้สึกเหมือนอะไร ๆ จะดีขึ้นกว่าเดิมมากตั้งแต่วันนั้น จนตอนนี้ฟางยังดีใจไม่หาย คงเป็นเพราะเธอเฝ้ารอเวลานี้มานาน มันเลยรู้สึกดีใจมาก