1 เดือนต่อมา
สนามบินประเทศญี่ปุ่น
10.12 am.
"แพร ทางนี้ลูก!"
ฉันหันมองตามเสียงเรียกก่อนจะเห็นแม่แก้วที่กำลังยืนรออยู่ที่ประตูทางออกพร้อมกับคุณคริสสามีของแม่แก้ว ฉันรีบเดินตรงเข้าไปหาก่อนจะยกมือไหว้ในตอนที่แม่แก้ววิ่งเข้ามากอดฉันไว้แน่น
"ได้เจอกันสักทีนะลูก"
"สวัสดีค่ะแม่...แพรดีใจมากเลยที่ได้เจอแม่อีกครั้ง"
ฉันยิ้มกว้างพร้อมกับมองแม่แก้วที่กำลังมองกลับมาทั้งที่น้ำตากำลังคลอเบ้า เธอพยายามที่จะไม่ร้องไห้ก่อนเราจะมองสบตากันอย่างรู้ความหมายหลายๆอย่าง หลังจากวันที่คุยกับแม่แก้วเธอก็คอลมาคุยกับฉันเรื่อยๆแทบจะโทรมาคุยเล่นกันทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้
"ไปกันเถอะครับ ตอนนี้ไตรทศน่าจะกำลังจะขึ้นชกแล้ว"
"ได้ค่ะคุณ รถมาแล้วใช่ไหมคะ?"
"มาแล้วครับ เขาโทรตามแล้ว"
"โอเค งั้นไปกัน"
ฉันเดินตามแม่แก้วและลุงคริสไปขึ้นรถตู้ที่ไตรทศจัดเตรียมมาให้ เพื่อมารอรับทั้งฉันและแม่หลังจากที่เราเดินทางมาลงที่สนามบ
