"โอเค ล้างตัวแล้วไปนอนนะคะ"
"ครับ"
ฉันยิ้มออกมาบางๆหลังไตรทศล้างตัวอย่างที่บอกรวมถึงฉันที่ล้างตัวเสร็จก็สวมชุดคลุมมาที่เตียง ไตรทศที่ตัวแห้งแล้วก็ถอดชุดคลุมออกจนเปลือยเปล่าแถมยังขยับเข้ามากอดไว้ซะแน่นราวกับว่ากลัวฉันจะหายไปไหน ฉันจึงขยับแขนไปกดปิดไฟรอบห้องให้เหลือแค่โคมไฟบนหัวเตียง
วันนี้เขาเมา ฉันเลยกะจะฉวยโอกาสนอนมองหน้าเขานานๆให้หายคิดถึงน่ะสิ
"แพร.."
"อะไรคะ?"
ฉันเลิกคิ้วมองไตรทศหลังโดนเขาเรียกเสียงเบา จริงๆก็ประหลาดใจอยู่ เพราะตอนแรกคิดว่าเขาหลับไปแล้ว แต่จู่ๆเขาดันลืมตามามองกันซะได้...ทำเอาคนแอบมองใจสั่นเลยแฮะ
"ทำไมไม่บอกอะไรทศเลยล่ะแพร..."
ไตรทศพูดออกมาอย่างตัดพ้อ แต่ก็ยังกระชับอ้อมกอดพร้อมกับมองกันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
"ลำบากมากเลยไม่ใช่เหรอ หรือคิดว่าเราไม่มีปัญญาช่วยเธอ...คิดว่าทศจนเหมือนเมื่อก่อนรึไง"
"อย่าพูด และอย่าคิดแบบนั้นเลยทศ"
ฉันมองไตรทศด้วยความ
