ปัจจุบัน
"เรื่องทั้งหมดมันก็จบแค่นั้นค่ะ หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับแพรอีก...และเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้รับเลี้ยงใครอีกแล้ว แต่แพรก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปทำอะไรแบบนี้กับใครอีกไหม"
ฉันค่อยๆถอนหายใจออกมาเบาๆหลังจากที่เล่าเรื่องราวที่ตัวเองได้ไปเจอมาให้คุณพ่อฟัง รวมทั้งไตรทศที่กำลังนั่งฟังอยู่ตรงหน้า เขาก้มหน้ามองพื้นหลังจากที่ฉันเล่าจบขณะที่คุณพ่อก็ร้องไห้ออกมาจนฉันต้องรีบหยิบทิชชูยื่นให้เขา
"พ่ออย่าร้องไห้ไปเลยนะคะ เรื่องมันผ่านไปแล้วและตอนนี้แพรกับน้องก็ปลอดภัยดี...พีร์เขาได้เรียนอย่างที่ตั้งใจค่ะ เขาเป็นคนเก่งมาก"
"แล้วเธอล่ะ..." ฉันชะงักพร้อมหันมองไตรทศทันทีหลังเขาเอ่ยถามขึ้นมาแบบนั้น "เธอต้องทิ้งอะไรไปบ้างเพื่อให้น้องชายได้เรียนต่อ"
"นั่นมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร"
"แต่.."
"ทศ...เราค่อยคุยกันหลังจากนี้ได้ไหม"
ไตรทศถอนหายใจออกมาเสียงดังก่อนเขาจะหันมองไปทางอื่นด้วยความหงุ
