คุณลุงขา อย่ามาหื่น
ตอน แอบแซ่บ
ฮือ! ๆ ๆ ๆ เสียงร้องไห้กระซิกๆดังเบาๆ
เมเด้นนอนอยู่ในอ้อมกอดของบ็อบ เธอร้องไห้เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนได้อย่างเต็มสติ
เธอตื่นตั้งแต่เช้ามืดและพบว่าตัวเองได้เสียความบริสุทธิ์ให้ลุงบ็อบสุดหล่อเสียแล้ว
"ตื่นแล้วเหรอคนสวย" บ็อบลืมตาและเอามือเสยผมหน้าม้าของเมเด้น เขาเอาหลังมือปาดน้ำตาออกจากแก้มขาวๆของเธอเบาๆ
เมเด้นกอดบ็อบและร้องไห้ต่อ เธอกลัวท้องกลัวพ่อแม่รู้กลัวไปหมด
"ไม่ต้องเสียใจนะ ไอทำไปเพราะว่ารักและอยากมีความสุขกับเมเด้น" บ็อบบอก
"แต่คุณมีผู้หญิงเยอะ คุณชอบทำแบบนี้กับทุกคนใช่ไหม" เมเด้นถามด้วยน้ำตา
"เปล่า ๆ ไม่ใช่นั่นตอนโสด ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วไงล่ะ" ลุงบ็อบโมเมเอาดื้อๆ
"แล้วไง คุณจะเลิกเจ้าชู้ได้เหรอ แล้วคุณจะมีแค่หนูยังงั้นเหรอ" เมเด้นถาม เธอเอาสองมือยันอกล่ำๆตรงหน้าและถีบตัวออกจากอ้อมกอดของเขา
"เมื่อก่อนก็ไม่ได้เจ้าชู้ การมีคนมาชอบเยอะไม่
