“พูดมากน่า งั้นก็ดื่มให้หมดแก้วนี่ก่อนแล้วค่อยย้าย ดาวจะไปกับพี่มั้ย หรือจะกลับก่อนก็ได้นะ พี่จะได้ไปส่งที่บ้านก่อน ไม่อยากให้ดาวลำบากใจน่ะ” ถึงจะอยากให้เธออยู่ด้วยแค่ไหน แต่เขาก็คิดถึงใจเธอมากกว่าใจของตัวเอง
“ดาวว่า...”
“ไปกับมันเถอะน้องดาว เวลาไอ้จิณณ์เมานี่น่าสังเวชมากนะ เดี๋ยวก็เพ้อ เดี๋ยวก็อ้วก พี่กลัวมันจะไปนอนกอดชักโครกในห้องน้ำแทนที่จะไปนอนบนเตียงดีๆ น่ะสิ ยังไงอีกไม่นานทั้งสองคนก็จะแต่งงานกันแล้ว อยู่ด้วยกันสักคืนคงไม่เป็นไรหรอกมั้งครับ” กุลวุฒิบอกอย่างรู้ใจเพื่อน รู้ว่ามันคงอยากอยู่กับเธอตามลำพังบ้าง
“มึงก็พูดเกินไป กูไม่ได้รั่วขนาดนั้นหรอกน่า” จิณณ์รีบบอก
“งั้นดาวไปกับพี่จิณณ์ก็ได้ค่ะ แต่ขอส่งข้อความไปบอกแม่ก่อนนะคะ แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
ได้ยินอย่างนั้นจิณณ์ก็เผลอยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะมองดารภาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งข้อความไปหามารดาของเธอ หลังจากทุกอย่างเ
