หลังจากที่ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตา ดารภาก็กลับขึ้นมาบนห้องอีกครั้งหลังจากเก็บกวาดทำความสะอาดพื้นห้องเรียบร้อย แม้ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมองหน้าเขาติดได้อย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น ได้แต่หวังว่าเขาจะเมาจนจำอะไรไม่ได้ เธอจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดและอับอายมากไปกว่านี้
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
เสียงประตูห้องของเธอถูกเคาะในตอนที่หญิงสาวเพิ่งจะล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นขึ้น คิดว่าเขาคงจะมาเพื่อบอกให้เธอลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปเสียและบอกว่าอย่าคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีก
ซึ่งเธอก็พร้อมจะทำตาม แม้ยังไม่รู้ว่าจะทำได้ดีขนาดไหน...
เธอสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอดเพื่อรวบรวมความกล้าก่อนจะเอื้อมมือไปจับที่ลูกบิดประตูแล้วเปิดมันออกจึงได้พบเขาที่อยู่ในชุดนอนเรียบร้อยใบหน้าที่เคยแดงก่ำดูสดชื่นขึ้นมาก คิดว่าตอนนี้เขาน่าจะมีสติดีทุกอย่างไม่ใช่คนเมาจนขาดสติเหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว
“หนูขอโทษค่ะ หนูจะลืมมันไปให้หมด อย่าโกรธหนูเลยน
