คราวนี้เป็นเธอที่มองเขาอย่างจับผิดบ้าง และนั่นก็ทำให้เขาเผลอยิ้มออกมาก่อนจะยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กนั้นอย่างอ่อนโยน
“ใช่ เธอเป็นคนที่พี่รัก แต่เพราะสิ่งที่พี่ทำอยู่ทำให้พี่เผลอทำให้เธอหลุดมือไป แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ คนอย่างพี่ไม่มีทางยอมแพ้อะไรง่ายๆ หรอก ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินพี่ก็จะหาเธอให้พบและแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดทั้งหมดอีกครั้ง
“หนูเอาใจช่วยนะคะ พี่ชายของหนูจะได้สละโสดแล้วอยู่เมืองไทยได้แบบยาวๆ ซะที”
“พี่ก็หวังให้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน เอาล่ะ เดี๋ยวน้องเอาเงินไปเก็บให้เรียบร้อย นอนหลับพักผ่อนสักงีบ พี่จะออกไปข้างนอกสักสองสามชั่วโมงแล้วจะกลับมารับไปที่สนามบิน”
“ความจริงให้หนูเรียกแท็กซี่ไปเองก็ได้นะคะ ถ้าพี่มีธุระ”
“ไม่ได้หรอก พี่เป็นคนพาน้องมาถึงที่นี่ พี่ก็ต้องเป็นคนพาน้องกลับด้วยตัวเอง ถึงจะยังไปส่งที่กรุงเทพฯ ไม่ได้ แต่พี่ต้องได้เห็นว่าน้องขึ้นเครื่องบินอย่างปลอดภัยแล้ว”
“งั้นก็ได้ค่
