"นะ นิก" ผมเหลือบตามองคนตัวเล็กกว่าที่เอ่ยชื่อของผมออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น ใบหน้าของเธอในตอนนี้แดงก่ำเพราะการกระทำที่ผมเลือกทำ ผมรวบเอวบางเข้ามากอด ประคองต้นคอขาวจากทางด้านหลัง แล้วประกบริมฝีปากแนบชิดลงไปทันที
ตอนนี้ความรู้สึกในใจของผมมันมากมายเกินกว่าจะกลั้น ผมอยากทำทุกอย่างให้ได้เป็นเจ้าของ อยากตีตราจอง ให้ตัวเธอรู้ ใครต่อใครรู้ ว่าเธอเป็นของผมแค่คนเดียว
เรียวลิ้นสาก สอดเข้าไปควานหาความหวานในโพลงปากนิ่ม มิ้นท์ขยับขาให้อยู่ในท่าที่ถนัด ขาเรียวขาวแยกกว้าง เธอนั่งคร่อมหน้าตักของผมด้วยตัวของเธอเอง
"ยั่วเหรอ?" ผมถอนจูบ พลางหรี่ตามอง ตามด้วยการชิดริมฝีปาก ดูดกลีบปากอิ่มแรงๆ
จ๊วบบ~
"ไม่ได้ยั่ว กลัวนายหลง" แขนขาวสอดเข้ามาคล้องลำคอของผม พลางยกยิ้มที่มุมปาก แบบนี้มันยั่วกันชัดๆ
"แผลบนหัว ไม่มีผลอะไรต่ออาวุธลับกลางลำตัวของฉันนะ"
"..."
"ฉันขยับได้"
"..."
"ขยับแรงแค่ไหนก็ได้ ขยั
