"อื้อ ฉันก็ไม่ชอบเวลาถูกหักหลัง เชื่อเถอะ ว่าฉันไม่มีวันหักหลังเธอ"
เหมือนเป็นคำสัญญาที่นิกกี้ให้ ทั้งที่ฉันเคยคิด ว่าจะไม่มีวันเชื่อใจผู้ชายคนไหนง่ายๆ แต่ครั้งนี้ ฉันกลับอยากลองเชื่อใจหมอนี่ อย่างน้อยๆ ในช่วงเวลาที่คับขัน หมอนี่ก็ช่วยเหลือฉัน และระยะเวลาหลายเดือนที่หมอนี่ยังตามตื้อฉัน มันก็เป็นเครื่องยืนยัน ว่าหมอนี่ไม่ได้เป็นคนเบื่อง่าย แม้ที่ผ่านมา ฉันจะเคยได้ยินชื่อเสียงเขาในมุมมองแบบไหนมาก่อนก็ตาม
"ขอจูบนะ" คำพูดนั้น เรียกสายตาของฉันให้เลื่อนมองสบตากับคนบนร่างอีกครั้ง นิกกี้ที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว มองฉันด้วยสายตามีความหมาย มันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ จะว่าเขินก็ใช่ ฉันไม่สามารถมองสบตาดวงตาคู่นั้นได้นานเลย
"ตอบดิมิ้นท์ ว่าเธอยอมให้ฉันจูบหรือเปล่า"
"จะขอให้ได้อะไร ในเมื่อ..."
จุ๊บ~
เสียงของฉันขาดหาย เมื่ออยู่ๆ ริมฝีปากหยักได้รูปก็ประกบชิดลงมา
นิกกี้อมยิ้มมองหน้าฉัน รู้สึกด้วยว่า ตอนนี
