29.ไม่อยากฟัง

1499 คำ

29 Part : เหนือฟ้า ปึก! ปึก! ปึก! ผมกลับมาที่คอนโด ระบายอารมณ์กับกำแพงห้อง รู้สึกเจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ!!! "แม่งเอ้ย!!" ปึก! เคร้ง ผมสบถพร้อมกับเตะของที่อยู่ใกล้ๆเท้าแถวนั้น ไม่ได้สนใจว่าจะเป็นอะไร ไม่สนใจเลือดที่หลังมือด้วย จะเป็นอะไรก็ช่างแม่งมัน "สืบไปถึงไหนแล้ว ทำไมช้าจังวะ พวกมึงทำอะไรกันอยู่"ผมต่อสายตามงานกับลูกน้อง นี่ก็หลายวันแล้วพวกมันทำอะไรกัน 'โดนจ้างมาเป็นทอดๆ ตอนนี้ห้าคนแล้วครับนายกำลังสืบต่อ คงวางแผนมาเป็นอย่างดี แต่พรุ่งนี้น่าจะถึงตัวบงการ' "กูให้เวลามึงถึงเช้าพรุ่งนี้"สั่งเสร็จผมก็ตัดสาย นั่งดูรูปที่พวกมันส่งมา ผมรู้ตัวบงการอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยแน่ใจเพราะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นทำไปทำไม อีกอย่างไม่มีหลักฐาน บอกญาณินไปก็ไม่เชื่อผมอยู่ดี นิ่งไว้น่าจะดีที่สุดตอนนี้ แต่ยัยเด็กแสบนั่นไม่นิ่งกับผมนะสิ เธอวางแผนเอาคืนผมด้วยการคบกับไอ้มาร์ช ผมรู้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม