3
"ฮือออ อึก ฮือออ ไอ้คนใจร้ายใจดำ เลว!!"
"ฮืออออ คอยดูนะฉันจะเอาคืนนาย!"
"อึกๆ ฉันจะจำไว้ว่านายเคยทำอะไรกับฉัน อึก ฮือออ"
ฉันต่อว่าไอ้คนเลวมาตลอดทางกลับบ้าน หลังจากยืนรอเขาวนรถกลับมารับเป็นชั่วโมง แต่ก็ไร้วี่แวว เขาเบื่อฉันจริงๆ
'ใหม่ๆ ก็ทำเป็นรัก แต่พอสักพักเธอก็เปลี่ยนไป หลอกฉันให้คิดไปไกล ว่าเธอก็มีใจให้ฉัน ไม่เคยจะทำให้รู้ว่าที่ฉันอยู่นั้นเคยสำคัญ....' เพลงเพื่ออะไร ของนาราโน่
อยู่ๆเพลงก็ดังขึ้น เพิ่งมีสัญญาณรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ
"หึ้ย!! จะมาตอกย้ำกันทำไม!"ฉันต่อว่ารถคู่ใจ ที่เปิดเพลงไม่ดูเวล่ำเวลา ขนาดรถยังสมน้ำหน้าฉันเลย!
"ทะเลาะกับเหนือฟ้ามา?"มามี้ที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านพร้อมแม่บ้านสามสี่คน เลิกคิ้วถามฉันทันทีที่ลงจากรถ มี้ไม่ได้มารอฉันหรอก แต่มี้กำลังจะบินไปหาแด๊ดดี้ที่อังกฤษต่างหาก
"มามี้ ฮือออ"พอเห็นหน้ามี้ฉันก็วิ่งโผเข้ากอด ปล่อยโฮหนักกว่าเดิมเป็นตามที่มี้พูดไม่มีผิดเหนือฟ้าเบื่อฉันแล้ว เขาหนีฉันไปแล้ว
"ว่าแล้วไง ครั้งนี้ระดับไหนล่ะ"มี้โอบกอด แต่น้ำเสียงราบเรียบเหมือนเป็นเรื่องปกติ
"สิบเลยสิบ ฮืออ"รุนแรงที่สุดที่เคยคบกันมา เหนือฟ้าไม่เคยหนีฉันไปแบบนี้
"เดี๋ยวพี่เค้าก็มาง้อ"มี้ผละออกพลางบอก แล้วจูงมือฉันเข้าไปนั่งที่โซฟากลางห้องโถง
"เค้าไม่ง้อหรอก เราเลิกกันแล้ว อึก!"ฉันปาดน้ำตาทิ้ง พยายามไม่ให้น้ำตามันไหล แต่มันก็ห้ามไม่ได้ ไหลเป็นน้ำตกเลย
"ใครบอกเลิก"มี้จ้องหน้า
"หนู ฮึบ! ฮึก!"
"งั้นมี้หาผู้ชายใหม่ให้เอามั้ย ลูกเพื่อนมี้หล่อๆรวยๆเยอะเลย"มี้บอกพลางลูบหัวฉัน
"ไม่เอา! หนูรักเหนือฟ้า"ฉันไม่อยากได้ผู้ชายคนอื่น เขาไม่หล่อเท่าเหนือฟ้าของฉันหรอก
"แล้วบอกเลิกทำไมล่ะ"
"ก็เค้ามีผู้หญิงคนอื่น!"ใครเจอแบบฉัน ก็ต้องบอกเลิกเหมือนกันนั่นแหละ
"มี้ก็บอกอยู่นี่ไงให้หาแฟนใหม่"มี้ก็จะหาแฟนใหม่ให้อยู่นี่ เอาจริงๆเหมือนพูดประชดฉันยังไงไม่รู้
"หนูจะเอาเหนือฟ้าคนเดียว!"ทำเสียงขึ้นจมูก
"เราบอกเลิกพี่เขาแล้วไง"เห็นมั้ยมี้ย้ำอีกแล้ว
"...หนูจะเอาคืน!!"ฉันเม้มปากก่อนจะตอบมี้อย่างแน่วแน่
"ยังไง?"
"เดี๋ยวขอคิดแผนก่อน"ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่เหนือฟ้าเป็นของฉันคนเดียว! คนอื่นอย่าหวัง!
"นิสัยเอาชนะ เอาแต่ใจเรานี่กี่ปีก็ยังเหมือนเดิมคิดว่าเหนือฟ้าจะเอาอยู่ซะอีก"มี้ส่ายหัวเบาๆ ทำหน้าเหนื่อยใจ หมายความว่าไง?
"เหนือฟ้าตามใจหนูจะตาย"ทำปากยื่น นึกถึงเวลาที่เหนือฟ้าตามใจ
"มี้ต้องบินแล้วนะ หรือจะให้มี้เลื่อนไฟล์ทอยู่เป็นเพื่อนก่อน"มี้ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ก่อนยื่นมือมาเช็ดคราบน้ำตาให้ฉัน ที่หยุดร้องไห้ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวแด๊ดดี้โทรมาโวยวายว่าหนูยึดเมียสุดที่รักไว้นาน"เกือบเดือนแล้วที่มี้กลับมาจัดการธุระให้แด๊ดดี้ที่ไทย เพราะงานที่อังกฤษยุ่งมากและมี้ก็อยากกลับมาหาฉันด้วย กลัวฉันเกเรน่ะสิ
"ไม่เป็นไร เดือนหน้าค่อยไปหาแด๊ดดี้เราก็ได้"
"ไม่เป็นไรค่ะ มี้ไปเถอะให้หนูไปส่งที่สนามบินเลยมั้ย"ถ้ามี้อยู่หนูก็ทำอะไรไม่สะดวกน่ะสิ
"ไล่มี้หรอ คิดจะทำอะไร"มี้หรี่ตามอง รู้ทันฉันไปหมดทุกเรื่อง
"เปล่าซะหน่อย กลัวแด๊ดดี้ลงแดงคิดถึงเมียต่างหาก"ฉันปฏิเสธ โน้มตัวเข้าไปกอดซบอกมี้ ที่ต้องห่างกันอีกแล้ว (แม่อยู่บ้าน เธอก็ไม่อยู่บ้านเถอะ!)
จุ๊บ
"ดูแลตัวเองดีๆ อย่าก่อเรื่องล่ะ"มี้ก้มลงจุ๊บหน้าผากฉัน
"ไว้ใจญาณินคนนี้ได้เลยคร้าบ^^"ฉันชี้นิ้วที่ตัวเอง ยักคิ้วท่าทางกวนๆ
"ไม่อยากไว้ใจเลยลูกคนนี้"มี้ถอนหายใจ แล้วส่ายหัวให้ฉันอีกรอบ กลัวฉันจะเกเรนะสิ
ม๊วฟๆๆๆ
"ฝากหอมแด๊ดดี้กับน้องด้วยนะคะ บอกว่าญาณินคนนี้คิดถึงมากกกก" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง ระดมหอมแก้มมี้ฟอดใหญ่ หลายๆฟอด ฝากความคิดถึงไปหาแด๊ดดี้กับน้อง