ตอนที่ 46. เรื่องราวในอดีต/1
โรงพยาบาลในยามบ่ายยังคงมีผู้คนพลุกพล่าน ทว่าภายในห้องพักฟื้นพิเศษสำหรับผู้ป่วยหนักอย่างนายพิพัฒน์กลับเงียบสงบ ราวกับถูกตัดขาดจากโลกภายนอก กลิ่นยาจางๆ ลอยคละคลุ้งในอากาศ
ดารินทร์นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงคนไข้ ดวงตาคู่สวยทอดมองใบหน้าซีดเซียวของชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของดาริกา ความคิดว้าวุ่นยังคงวนเวียนไม่หยุดหย่อนในหัวสมองของเธอ โทรศัพท์มือถือเครื่องเก่าที่เธอค้นพบอยู่ในห้องทำงานของอัคคีถูกกำไว้แน่นในมือ ปลายนิ้วเรียวไล้ผ่านภาพบนหน้าจอที่เคยเป็นภาพพักหน้าจอของเธอ ภาพรอยยิ้มของเธอที่ผาแห่งหนึ่งซึ่งมองเห็นวิวทะเลกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา
ภาพเหล่านั้น ภาพของ นที ชายหนุ่มรูปงามผู้เปี่ยมล้นด้วยความอ่อนโยน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคลิปวิดีโอวันเกิดที่มีคำอวยพรจากชายหญิงสูงวัยผู้ที่เธอรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด พร้อมกับชื่อบนหน้าเค้กที่ระบุชัดเจนว่า 'Happy Birthday. ดารินทร์'
