ดารินทร์จูงมือน้องพีเดินหนีเข้าห้องไป หลังจากทำใจกล้าหอมแก้มอัคคี หลายวันมานี้เขาดูแลเธออย่างดี และยังรับภาระค่าใช้จ่ายในการรักษาบิดาของเธอด้วย หญิงสาวจึงคิดว่าเธอน่าจะตอบแทนสามีคนนี้บ้าง
" แม่จ๋าหอมแก้มผมบ้างสิ"
เมื่อพาน้องพีเข้ามาในห้อง เด็กชายก็ร้องขอให้ดารินทร์หอมแก้มเขาบ้าง
'ฟอด ฟอด ฟอด หอมแค่นี้พอไหมจ๊ะ"
ดารินทร์กดจมูกไปบนแก้มซ้ายแก้มขวาและตรงหน้าผากของเด็กชาย แล้วเงยหน้าขึ้นมองถามเขาว่าพอใจกับการหอมของเธอหรือไม่เด็กชายยิ้มแป้นยื่นหน้ามาหอมแก้มเธอทั้งซ้ายและขวาและตรงหน้าผาก เลียนแบบเธอได้แบบเหมือนมากดารินทร์หัวเราะขำยื่นหน้าไปจูบแก้มยุ้ยๆ นั้นอีกทีหนึ่งอย่างมันเขี้ยว
" คุณพ่อบอกว่าให้แม่จ๋าพักผ่อนเยอะๆเรามานอนกลางวันกันเถอะ"
น้องพีชวนแม่นอนกลางวันเพราะแกรู้สึกง่วงมากแล้วด้วยตื่นตั้งแต่เช้าพร้อมกับคุณปู่คุณย่าและมานั่งรอให้ดารินมาถึงบ้านตอนนี้เด็กชายง่วงจนตาแทบลืมไม่ขึ้น
" ถ้
