ใต้เงาจันทร์ 22 ความลับจากเจียวหั่ว
จิ๊บๆ จิ๊บๆ จิ๊บๆ เสียงเหล่านกน้อยร้องดังมาจากสวนข้างหลังตำหนักชวนให้ฉันรู้สึกตัว กว่าจะลุกได้ต้องบิดขี้เกียจไปสามสี่ทีเพราะกิจกรรมสวาทอันแสนยาวนานและทรหดของเมื่อคืนทำให้ฉันหลับกลางอากาศไปเลย
ฉันตื่นขึ้นมาตอนสายๆของอีกวัน เพราะอากาศที่หนาวกำลังพอดีและแสงอาทิตย์ที่ส่องรำไรทำให้ร่างกายรู้สึกสดชื่น
"ไปไหนของเขานะ" เมื่อหันมองดูที่นอนข้างๆก็ไม่พบคนที่รังแกฉันเกือบทั้งคืนแล้ว
"ตื่นแล้วหรือคะแม่นางขวัญข้าว ข้าเตรียมน้ำให้ท่านชำระร่างกายแล้วค่ะ" นางกำนัลร่างท้วมคนเดิมที่เคยมาดูแลฉันเดินเข้ามาพร้อมถือเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้
"อ๋อ ค่ะตื่นแล้ว...เอ่อ...เจ้าชื่ออะไรนะ" ฉันต้องเรียบเรียงคำพูดดีก่อนเพราะกลัวคนฟังจะฟังไม่เข้าใจ แต่ถ้าพูดกับอิท่านอ๋องขานั้นพูดแบบไหนก็เข้าใจหมดแหละ เดี๋ยวนี้ชักเก่งขึ้นเรื่อยๆแล้ว มีบางทีให้ฉันสอนศัพท์ภาษาไทยให้ด้วย
"ข้าชื่อเจียวหั่วเจ
