ใต้เงาจันทร์ 32 ต้มมาม่า NC+
ฉันรู้สึกตัวอีกทีในตอนบ่ายแก่ๆ และคนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วด้วย เมื่อมองไปรอบๆห้อง
"โห ทำไมสะอาดจังอ่ะ" ฉันลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อคลุมที่ตู้มาใส่ สำรวจห้องนอนตัวเองเพราะจำได้ว่าเมื่อคืนเรารบกันหนักหน่วงมาก ข้าวของ เสื้อผ้า ผ้าห่มนั้นยับยู่ยี่กระจัดกระจายไปทั่วแต่พอตื่นมาทุกอย่างถูกจัดเก็บจัดวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
"ตื่นแล้วหรอ มากินข้าวสิเฮียทำกับข้าวไว้รอแล้วกำลังร้อนๆเลย" หื้อ...ดูสิแฟนใครทำไมน่ารักจัง ทั้งหล่อทั้งเอาใจเก่งอบอุ่นที่สุด
"ยังไม่ได้อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันเลยค่ะ"
"ให้เฮียอาบให้ไหม" แหม ดูสายตาสิ หอ.หีบ.สระ.อือ.นอ.หนู.ไม้เอกเชียว (หื่น)
"ถ้าให้อาบให้มีหวังคงได้กินข้าวตอนเย็นทีเดียวเลยมั้งคะ"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เมียใครเนี่ยทำไมรู้ทันไปหมดเลย ถ้างั้นรีบไปอาบเลยเดี๋ยวเฮียรอ"
"ค่ะ แล้วเฮียทำอะไรให้ข้าวกินหรือคะ"
"ก็ทำเหมือนที
