ใต้เงาจันทร์ 30 ง้อ1 NC+
วันนี้ก็เป็นอีกวันหลังจากเลิกเรียนแล้วที่ฉันกลับห้องและปฏิเสธเจ๊ฟ่างที่จะดริ้งค์ในคืนนี้ ฉันเลือกที่อ่านหนังสือเพราะตั้งแต่ได้ฟังคุณหยางเล่าในวันนั้นมันยิ่งทำให้ฉันสนใจประวัติศาสตร์จีนในยุคราชวงศ์หมิงมากขึ้น
"โห ห้าทุ่มกว่าแล้วไม่คิดว่าตัวเองจะขยันได้ขนาดนี้นะเนี่ยผู้ชายเป็นเหตุแท้ๆ" ฉันปิดหนังสือและเก็บไว้ที่ชั้นแล้วมาเช็คโทรศัพท์
แต่เอ๊ะวันนี้ทำไมมีแต่ข้อความจากยัยกอบัว ทำไมคุณหยางถึงยังไม่ไลน์มานะปกติจะประมาณห้าทุ่มก็จะมีข้อความมาแล้ว แต่ก็ดีแล้วแหละฉันไม่อยากจะให้ความหวังกับใครเพราะตั้งแต่วันนั้นถึงคุณหยางจะบอกว่าไม่กดดันฉันเป็นเพื่อนกันแต่ข้อความในไลน์ที่ส่งมานั้นมักจะลงท้ายว่าคิดถึง และอยู่ในใจเสมอตลอดเลย
เมื่อฉันตอบข้อความจากกอบัวเรียบร้อยแล้วก็นอนไถโทรศัพท์เล่นอยู่สักพักก็เก็บมันไว้บนหมอนอีกอันที่วางอยู่ข้างๆกัน จากนั้นก็ปิดไฟนอน วันนี้อ่านหนังสือเยอะ
