พัฒนพิชัยเตือนตัวเองเพราะเขาตั้งใจอย่างนั้นจริง ๆ อืม...แต่คิดไปคิดมาเขาควรพยายามหักห้ามตัวเองไว้ก่อนจะดีไหม…ถ้าทำได้นะ “แค่นั้นล่ะ” เขาตอบเหมือนตัดรำคาญ “แค่ช่วยอาบน้ำถูหลังให้ฉัน มันจะเป็นไรไป ถึงยังไงเธอก็ต้องทำหน้าที่ช่วยป้าเอี่ยมรับใช้ฉันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” “ก็...อืม...ค่ะ” อลินก็รับปากไปงั้น หล่อนยังทำใจตั้งรับไม่ทันด้วยซ้ำกับการต้องเป็นเจ้าสาวหลอก ๆ ให้พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่สุดหล่อลากไส้อย่างเขา “ทำ ๆ ไปเหอะอลิน...พ่อเลี้ยงจะให้ทำอะไรก็อย่าขัดใจเพราะถึงยังไงเขาก็ตอบแทนให้แกด้วยสินสอดทองหมั้นตั้งเยอะแยะ คิดว่าตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ไปซะก็แล้วกัน” เสียงป้าเอี่ยมยังดังในหัว ตอบแทนคุณอย่างนั้นเหรอ หล่อนไม่ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้สักหน่อย ถ้าคิดว่าตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ด้วยการต้องเป็นเจ้าสาวปลอม ๆ แลกกับเงินสินสอดให้ครอบครัวสบายแล้วล่ะก็มันก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่กับเพื่อนสาวรุ่นเดียวกับหล่อนที่เ