"ถ้ามึงลำบากใจไม่ต้องก็ได้"
"ปะ...เปล่าค่ะ หนูแค่กลัวว่าถ้าขึ้นไปนั่งทับบนตัวพี่ กระดูกจะงอกว่าเดิม"
"ก็แล้วแต่"
นัวเนียตัดสินใจเดินไปล็อกกลอนประตูก่อนจะย้ำเท้ากลับมาที่เดิม
"หนูกลัวคนอื่นมาเห็นคงไม่น่าดูเท่าไหร่...แต่พี่ห้ามทำอย่างอื่นนะคะ!" ถึงแม้จะลังเลแต่ก็ยอมทำเพราะยังไงเธอก็เป็นต้นเหตุ อีกอย่างสภาพเขาเป็นแบบนี้คงทำอะไรเธอไม่ได้มากเท่าไร
เธอถอดรองเท้าออกก่อนจะค่อยๆ ปีนขึ้นไปนั่งคร่อมตรงหน้าท้องชายหนุ่ม ขณะที่ป๊อกเบิ้ลก็จ้องเธอด้วยสายตามีเลศนัย
"ดัดยังไงคะ...หนูนั่งแล้วไม่เห็นจะดัดได้ตรงไหน" นัวเนียเอ่ยถามอย่างสงสัย
"เขยิบถอยลงไปหน่อย" ชายหนุ่มพูดแล้วจับเอวคอดดันตัวอีกฝ่ายลงไปช้าๆ
"พะ..พอแล้วค่ะ นี่มันไม่ใช่หลังแล้วนะคะ ตรงนี้มัน..." นัวเนียชะงักตัวเอ่ยออกมาอย่างรีบร้อนเมื่อถูกผลักจนขยับถอยไปติดกับบางอย่างที่แข็งผงาด
"อีกนิดสิ.." ป๊อกเบิ้ลจ้องมองใบหน้านัวเนียไม่วางตา จนแก้มขาว
