“เธอกำลังทำให้ฉันหมดความอดทนนะมิรา”
น้ำเสียงและแววตาแบบนี้ รู้เลยว่าจุดจบเธอจะเป็นอย่างไร เล่นไปท้าทายอำนาจมืดเขาขนาดนั้น เตรียมตัวเตรียมใจรับผลที่จะตามมาได้เลยมิรา…
“คุณก็ดีแต่ใช้ความรุนแรงกับหนูนั่นแหละ” น้ำเสียงของมิราเริ่มสั่นเครือ ความรู้สึกน้อยอกน้อยใจกลั่นกรองออกมาเป็นหยดน้ำตา นาทีที่รู้ตัวว่าโดนทิ้ง แทบร้องไห้ออกมาตั้งแต่ตอนนั้น หากไม่คิดจะมารับ ก็ไม่ควรรับปากไว้ตั้งแต่แรก
“ไม่ว่าอะไรที่หนูทำ หนูก็เป็นฝ่ายผิดตลอด ทั้งที่จริงๆ แล้ว คุณนั่นแหละที่ทิ้งหนูก่อน”
“ฉันทิ้งอะไรเธอ” เขาไม่เข้าใจว่ามิราหมายถึงอะไร ถ้าหมายถึงเรื่องนั้น เธอเองไม่ใช่เหรอที่บอกว่าไม่ให้เขาไปรับแล้ว
“ถ้าไม่คิดจะมารับ ก็ไม่ควรพูดไว้ตั้งแต่แรก”
“ฉันกำลังจะไปรับเธอ แต่เธอดันบอกว่าไม่ต้อง พอโทรหาก็ตัดสาย ไลน์อ่านแต่ไม่ตอบ”
เธอเงยหน้ามองเขาผ่านม่านน้ำตา
“คุณนั่นแหละตัดสายหนูก่อน”
สิ่งที่มิราพูด ทำให้เขาชะ
