เพราะเป็นนักเรียนที่ดี เชื่อฟังที่คุณครูสอน เมญาวีเลยรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว กว่าจะลุกจากที่นอนได้ก็เกือบจะเที่ยง
หญิงสาวมองร่างตัวในกระจกด้วยใบหน้าร้อนผ่าว ตอนนี้ตัวเธอมีแต่รอยแดงเต็มไปหมด ทั้งหน้าอก ลำคอ รวมไปถึงท้องน้อยและต้นขา
เมื่อคืนเวหาทำให้เธอมีความสุขไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เสียงพร่ำบอกรักและคิดถึงยังห้องอยู่ในหู ไม่คิดมาก่อนว่าการไม่ได้ใกล้ชิดกันนาน ๆ จะทำให้คิดถึงและโหยหาสัมผัสของกันและกันมากถึงเพียงนี้ ยิ่งเขารุนแรงเธอก็ยิ่งเร่าร้อน ทุกอย่างทำไปด้วยสัญชาตญาณดิบที่ซ่อนอยู่
เธอหลงลืมความอายไปจนหมดสิ้น รู้แต่ว่าอยากให้เขามอบความสุขให้ อยากทำให้เขามีความสุข ทุกอย่างมันลงตัวจนนึกไม่ออกเลยว่าจะมีอะไรที่ทำให้มีความสุขได้แบบนี้อีกไหม
“เมย หิวหรือยังพี่ว่าจะชวนออกไปทานข้าวข้างนอก”
“เริ่มหิวแล้วค่ะ พี่เวย์ตื่นนานแล้วเหรอทำไมไม่ปลุกเมย”
“วันหยุดนี่ครับไม่เห็นต้องรีบตื่นเลย พี่อ
