"ลินจ๋า ลินของพี่ พี่เมามาก เมาไวน์ ไม่ได้เมารัก เพราะพี่ มีความรักไม่ได้ คนอย่างพี่ มีความรักไม่ได้ น่าสงสารจริงๆ เป็นเอก คนอย่างคุณเป็นเอก ห้ามรักใคร "
เค้าบ่นออกมา ด้วยอาการเมาอย่างหนัก เธอไม่เคยเห็นมุมนี้ของเค้าเลย ใบหน้าหล่อเหลาหลับตานอนบนเตียงแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว กลิ่นไวน์เหม็นฟุ้งออกมา จากลมหายใจ เธอกอดเค้าเอาไว้ แล้วบอกเสียงเบา
"ลินรักพี่เอก ต่อให้พี่เอก รักใครไม่ได้ ลินก็รักพี่เอกค่ะ "
เค้าฝัน เป็นเอกกำลังฝันดี เค้าฝันว่า ไพลิน บอกรักเค้า เธอกอดเค้าเอาไว้ แล้วบอกรักเค้า อย่างอ่อนหวานที่สุด คนเมายิ้มออกมา
นาฬิกาปลุกตามเวลาทุกวัน เธอลุกขึ้นมา มองเค้าที่นอนไม่รู้ตัว แล้วก็เข้าไปอาบน้ำแต่งตัว พอออกมจากห้องน้ำ เค้าก็ลืมตาแล้ว
"ปวดหัว " เสียงอ้อนของเค้า ทำให้เธอต้องเดินไปหา แล้วนั่งลงข้างเตียง
"กินยานะคะ เดี๋ยวลินหายาให้ "
"ไม่เอา ไม่ชอบกินยา ไม่อยากกิน " คนเอาแต่ใจ บอกเสีย
