บทที่6 ผัว(ในที่)ลับ
1787 คำ
เขาว่ากันว่าการแต่งงานระหว่างคนสองคนคือการทำธุรกิจอย่างหนึ่ง ซึ่งเธอกับสามีไม่ได้แต่งเพราะรักกันอยู่แล้ว หลังพ้นค่ำคืนเข้าห้องหอผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ขอบตาของขวัญข้าวกลายเป็นหมีแพนด้า เพราะตัวต้นเหตุทำเธอแสบมาก
เมื่อคืนถูกเจ้าบ่าววายร้ายเล้าโลมก่อเพลิงรสพิศวาสจนเจ้าสาวใต้ร่างแทบอ่อนระทวยเกือบถึงขนาดสอดใส่ประสานเนื้อเดียวกันอยู่แล้วเชียว แต่เขาชอบกลั่นแกล้งปั่นป่วนให้เธอทรมาน
ก่อนลมหายใจลดระดับลงจนเกิดเสียงสม่ำเสมอ หลังจากใช้นิ้วมือช่วยตัวเองระบายอารมณ์ค้างเติ่ง กว่าพายุอารมณ์จะสงบได้ ขวัญข้าวแทบไม่ได้นอนหลับสนิท กลายเป็นว่าลุกมาทำกับข้าวเช้าให้พ่อแม่สามีเหมือนอย่างเช่นเคยทำทุกวัน
“เมื่อคืนนอนดีไหมหนูขวัญ”
ซึ่งคำถามแรกของการเปลี่ยนสถานะสะใภ้ใหญ่ ไม่ใช่สถานะเด็กในบ้าน ขวัญข้าวจึงคิดคำตอบนานหน่อย
“ขวัญจะตอบว่ายังไงดีคะคุณแม่ เพราะพี่ไฟทำให้ขวัญนอนไม่ค่อยหลับ กว่าจะลุกจากเตียงก็แทบไม่ไหวละค่ะ”
ขวัญข้าวไม่ใช่เมียแต่งไร้ปากไร้เสียง ยอมทนให้อีกฝ่ายกดขี่ข่มเหงฝ่ายเดียว
เพียงสะใภ้ใหญ่ของอัครวารินทร์คืนแรกถอดแว่นตาดำออกให้ครอบครัวผู้มีพระคุณเห็นชัดเจนระดับฟูลเอชดี คนตกใจกว่าสามีก็คือคุณหญิงแพทเห็นขอบตาของหนูขวัญ คล้ำดำเหมือนหมีแพนด้าคล้ายไม่ได้นอนมาทั้งคืน หรือว่าลูกชายเธอจะรุนแรงกว่าที่คิด
“แบบนี้แม่ก็มีหวังว่าอาจจะได้หลาน คืนแรกก็จัดหนักจัดเต็มซะขนาดนั้น”
“คุณแม่คะ คือมันไม่ใช่....” แต่อีกฝ่ายยกยิ้มดีใจเมื่อคิดความหมายของลูกสะใภ้ที่จะสื่อไปคนละทาง
“ไม่ใช่อะไรกัน ลูกชายคนนี้เป็นคนปากแข็งไม่ตรงกับใจ ประกาศป่าวๆ ไม่อยากแต่งงานกับหนูขวัญ แม่รู้ใจลูกชายทั้งสองคนของแม่ดีสุด”
เพราะคุณหญิงแพทรู้ความรู้สึกของลูกชายสองคนถึงได้วางแผนกับสามีตัวเองยื่นข้อเสนอให้ลูกชายคนเล็กแต่งงานแทน ครั้นจะยกเลิกก็ไม่ได้ ทว่าเธอเคยเห็นลูกชายคนเล็กแอบมองเด็กอุปการะในบ้านมากกว่าเจ้าของบ้านที่มีต่อหลานสาวแม่นมอ่อน
“เห็นทีพ่อก็คงหาอะไรรอมารับขวัญหลานในเร็วๆ นี้นะสิ” แดเนียล ปาร์คยกแก้วกาแฟดำขึ้นมาจิบ ท่วงท่านั่งสบายอารมณ์ทำเอาคนเพิ่งมาใหม่กำลังตกข่าว
“มีอะไรกันเหรอครับคุณพ่อคุณแม่” ว่าแล้วชำเลืองปรายตามองเมีย(ที่)เกือบสมบูรณ์แบบนั่งซดน้ำต้มปลา ทำตัวเมินเฉยเมื่อเห็นสามีเดินเข้ามาในห้องโถงอาหาร
“อรุณสวัสดิ์ดีครับคุณภรรยา”
คนถูกสามีหอมแก้มสองข้างสลับกันอย่างไม่ทันตั้งตัว แสดงความรักข้าวใหม่ปลามันต่อหน้าพ่อแม่กลับเห่อแก้มร้อนผ่าว
“พี่ไฟ!”
ขวัญข้าวส่งค้อนวงโตหันขวับมาทางสามีหนุ่ม คิดจะแกล้งเธอ ที่คิดแบบนั้นก็เห็นใบหน้าคมสันยักคิ้วกวนใส่พาลเอาเรื่อง
“เมื่อคืนไฟดูแลหนูขวัญดีใช่ไหม เห็นหนูขวัญบอกว่าเป็นเพราะลูก ทำให้หนูขวัญแทบไม่ได้นอน แม่รู้ว่าลูกอดอยากปากแห้งมาหลายปี แต่คืนแรกก็อย่าหักโหม เดี๋ยวน้องบอบช้ำขึ้นมาจะยุ่งนะ”
“นี่คุณแม่ดูละคร ซีรีย์มากเกินไปหรือเปล่าครับ เมื่อคืนผม...”
พระเพลิงตั้งสติรีบหุบปากเงียบพูด ขืนบอกความจริงต่อบุพการีทั้งสองฟังว่าเมื่อคืนทิ้งเจ้าสาวให้ต้องนอนเหงาอยู่คนเดียว แล้วตัวเองก็ออกไปดื่มเหล้าข้างนอก มีหวังถูกคุณหญิงแพทขึงตาและหยิกใบหูลูกชายเกเร ไม่รักดี ทำตัวส่ำสอนไปทั่วจนหูยานทั้งสองข้าง
“เมื่อคืนอะไร? แกปิดอะไรแม่ไว้รึเปล่า”
คุณหญิงแพทหรี่ตามองจับผิดลูกชายคนเดียวที่หลงเหลือ ไม่ใช่เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนพระเพลิงขับรถออกจากบ้านแล้วกลับมาบ้านพรุ่งนี้เช้า แค่อยากฟังจากปากเจ้าตัวเอง
“คุณพ่อ ช่วยพูดอะไรหน่อยสิครับ” แต่อีกฝ่ายหยิบผ้าเช็ดปากทำความสะอาดแล้วพูดเสียงเรียบนิ่งเฉยชา พ่อเขาเก๊กฟอร์มจัดเสมอต้นเสมอปลาย
“เรื่องนี้พ่อจะไม่ยุ่ง”
“คือผม....นี่เธอ ทำไมขอบตาดำแบบนี้!” พระเพลิงเพิ่งหันมองเห็นขอบตาดำคล้ำของภรรยาหน้าเด็กจึงอุทานตกใจ
“ฝีมือพี่ไฟนั่นแหละ!”
ขวัญข้าวเบี่ยงหน้าทางอื่น ทั้งอับอายทั้งประหม่า มันเป็นเพราะเขาคนเดียว และไม่ต้องมาหัวเราะเยาะเย้ยใส่เธอเลย
“ไฟ! ลูกไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง เมื่อคืนแม่กับพ่อรู้ว่าไฟแอบออกจากห้องหอแล้วออกไปผับกับเพื่อนด้านนอก ปล่อยทิ้งให้หนูขวัญต้องอยู่คนเดียว คืนวันแต่งงาน ไฟละเว้นสักวันไม่ได้เหรอ เรื่องการดื่มเหล้าทุกวัน”
ถูกแม่เทศนายาวแปดชาติยังไม่รู้จะจบตรงไหนจนลูกชายหาช่องว่างจะตอบโต้ไม่ทันจนปล่อยให้ท่านร่ายยาวกว่าพอใจแล้วค่อยพูดต่อ
“ถ้ารู้ว่าผมชอบไปดื่มเหล้านอกบ้านทุกวัน ทำไมคุณแม่ถึงเข้าใจคิดว่าผมอยู่กับลูกสะใภ้โปรดของแม่ทั้งคืนแทบไม่ได้หลับไม่นอนกัน”
“แม่คิดว่าหนูขวัญจะเป็นคนดัดนิสัยแกง่ายๆ นะสิ ไม่ใช่ก็แล้วไป”
คุณหญิงแพทถอนหายใจอย่างจนมุมกับการเถียงเอาชนะลูกชายหัวแข็ง หัวดื้อคนนี้ไม่ขึ้น แล้วช่วยลูกสะใภ้กินข้าวบำรุงสุขภาพ ซึ่งวันนี้ถือว่าเป็นวันฮันนีมูนของสามีภรรยาเจ็ดวันเจ็ดคืน มันควรจะเป็นยังไงถ้าหากว่าพระเพลิงไม่โพล่งปากหันมาทวงสัญญาของพ่อ
“ว่ายังไงล่ะครับคุณพ่อ อย่าลืมที่พูดเอาไว้ด้วยนะครับ ที่ผมยอมแต่งกับเด็กในบ้านก็อับอายไม่รู้จะเอาปี๊บคลุมหัวอยู่ตรงไหน ตำแหน่งพวกนั้นมันต้องเป็นของผมคนเดียว ห้ามยกให้คนอื่น”
“ถ้าแกไม่รู้จะเอาวางไว้ไหน ก็เอาปี๊บคลุมหัวไว้ตรงนั้นแหละ ส่วนตำแหน่งนั้นฉันไม่ลืมหรอก อยู่ที่ว่าแกจะทำให้พวกกรรมการบอร์ดบริหารอื่นๆ ยอมรับความสามารถของแกดีหรือเปล่า”
สายตาหลักแหลมเฉียบคมเจ้าพ่อมาเฟียเก่ามองมาทางลูกชาย ซึ่งนั่นพระเพลิงฉุนจัดที่ใครๆ ต่างเข้าข้างยัยเด็กนี้มากกว่าเขา ตำแหน่ง หมาหัวเน่าคนใหม่ คงไม่พ้นพระเพลิง
“ผมจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นเองว่าผมก็ไม่ด้อยกว่าพี่ลมเลยแม้แต่น้อย” กล่าวจบกระแทกถ้วยกาแฟดำลงจานรองจนเกิดเสียงดัง กำลังจะลุกเดินออกจากห้องโถงอาหาร ทว่ามีเสียงเรียกคุณหญิงแม่ทักท้วงไว้
“ไฟจะไปบริษัทแม่เหรอ ฝากไปส่งหนูขวัญหน่อยสิ หนูขวัญเพิ่งทำงานไม่กี่เดือน เราเป็นสามีก็ต้องดูแลเมียตัวเอง อย่าให้คนอื่นนินทา”
“ทำไมผมจะไปส่งยัยนั่นด้วย”
พระเพลิงฉุนเฉียวจัดเผลอขึ้นเสียงใส่ตามอารมณ์ไม่พอใจ เหมือนเขาเป็นตัวแทนพี่ชายที่เคยทำหน้าที่ขับรถไปรับส่งน้องขวัญที่ทำงาน
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ ขวัญขึ้นรถไฟฟ้าสะดวกกว่าตั้งเยอะ ขอตัวก่อนนะคะ”
“แล้วเรื่องฮันนีมูนล่ะลูก” อีกฝ่ายทำหน้าเซ็งก่อนหันกลับมาพูดชัดเจน ไม่ต้องย้ำเป็นครั้งที่สอง
“ผมแต่งงานกับเธอแก้ขัดแค่เรื่องงานก็ฝืนใจเต็มทน จะให้ผมฮันนีมูนกับยัยหนูขวัญอีก ผมไม่เอาเด็ดขาดครับ”
คุณหญิงแพทถอนหายใจทิ้งหลายสิบรอบของเช้าวันนี้กับความดื้อดึงลูกชายคนเล็ก หากทั้งคู่ยังคงดื้อใส่ต่อกันอย่างไม่ลดราวาศอก ชาตินี้เธอจะได้อุ้มหลานหรือเปล่า
“อีตาบ้า! พี่ไฟ ใครเขาอยากไปนั่งกับคนหน้าตายกัน” แต่แล้วก็ส่งเสียงร้องโอ๊ยเจ็บปวดเมื่อถูกมือหนาจับบีบตรงจุดบอบช้ำพอดี
“โอ๊ย! พี่ไฟ”
“อย่าคิดว่าเป็นคนโปรดของแม่ฉัน แล้วเธอคิดจะวางท่าใส่ฉันยังไงก็ได้ เห็นแล้วฉันหมั่นไส้”
“เกลียดกันมากเราก็ต่างคนต่างอยู่ พี่ไฟจะมายุ่งวุ่นวายกับขวัญทำไม หรือว่าพี่ไฟเริ่มจะสนใจเมียแต่งตัวเองขึ้นมา”
ขวัญข้าวเชิดหน้าตอบโต้ใส่สามีเจ้าอารมณ์ร้ายไม่เกรงกลัว เธอคือเมียไม่ใช่ทาสหรือจำเลยต้องยอมเขาทุกอย่าง
“แล้วเธอไม่อยากรู้เหรอว่าเมื่อคืนฉันอยู่กับใคร?”
คำถามชอบกวนประสาทเมียแต่งไม่ให้อยู่สงบสุขสักวัน ขวัญข้าววางตัวเมินเฉย รู้ดีว่าเขาแกล้งเธอให้คิดมาก
“อ้าว!” เธอเอาคืนสามีหนุ่มหวังเจ็บแสบซะบ้าง
“พี่ไฟยังไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนตัวเองไปดื่มกับใครแท้ๆ แล้วขวัญอยู่นอกเหนือเหตุการณ์ จะไปรู้ได้ยังไงกันคะ สามีขวัญชักจะแปลกขึ้นทุกที”
“อย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน!”
พระเพลิงเถียงสู้เมียปากคอเราะร้ายยอกย้อนเอาคืนเขาเจ็บแสบไม่ทันทุกที
‘เป็นคนหาเรื่องเธอก่อนแท้ๆ แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายแพ้’
ขวัญข้าวยืนกอดอก เธอได้รับสิทธิ์ลาหยุดหนึ่งวัน ใครว่าเธอจะไปทำงานแต่เช้า ดูชุดที่ใส่ยังเป็นชุดกระโปรงยาวเรียบสบาย
“พี่ไฟจะไปทำงานเหรอคะ งั้นขวัญไปส่งหน้าบ้านให้แล้วกัน”
“แล้วเธอล่ะ?” กวาดสายตาคู่คมมองร่างอรชรอย่างจาบจ้วง พอเห็นเธอใส่ชุดกระโปรงสีขาวทีไหร่ทำให้เขา ฝันเปียก เมื่อคืนเข้าจนได้
“ขวัญลาหยุดหนึ่งวันค่ะ พรุ่งนี้ถึงเตรียมตัวทำงาน”
ถึงเป็นเมียเจ้าของบริษัทของสายการบินชื่อดัง ขวัญข้าวขอยืนยันทำงานตำแหน่งบัญชีการเงินเหมือนเดิม แยกแยะเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวออก
“จำเอาไว้ด้วย เวลาทำงานที่บริษัท ห้ามแสดงตัวตนว่าเป็นเมียฉันเด็ดขาด ฉันอายต้องมีเมียเด็กในบริษัทของตัวเอง”
“ขวัญก็ไม่อยากเป็นเมียเปิดเผยของพี่ไฟเหมือนกันค่ะ”
ขวัญข้าวทำเหมือนเขากำลังกลายเป็นผัว(ในที่)ลับ พระเพลิงทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากปล่อยเธอย่ามใจไปก่อน ถึงทีเขาเมื่อไหร่ จะแกล้งใช้งานเมียแต่งจนหัวหมุนเลย คอยดู!
“คิดว่าฉันอยากได้เธอเป็นเมียมากนักแหละ! ยัยผู้หญิงหิวเงิน”
- ผู้เขียน
