หกปีที่เปลี่ยนแปลงบ้านอัครวารินทร์ไปจากเดิม นานแล้วขวัญข้าวไม่ได้ขับรถกลับมาบ้านหลังใหญ่ เส้นทางก็เปลี่ยนจนแอบขับรถพาเด็กๆ หลงทางหลายรอบจนสองแฝดเริ่มเอ่ยถาม
“แม่ขวัญไปถูกทางไหมครับเนี่ย เมื่อไหร่จะถึงครับ ผมอยากเจอคุณยายของคุณแม่นะครับ”
“สงสัยเมื่อคืนแม่ขวัญนอนดึกมากแน่เลยครับ”
“แม่ไม่ได้หลงทาง แต่แม่จำทางไม่ได้ ไม่มาบ้านตั้งหกปี” มันนานพอเด็กสองคนเติบโตมา แต่มันน้อยมากที่จะลืมใครบางคนออกจากข้างในใจ
“ถึงแล้วบ้านอัครวารินทร์”
ประจวบเหมาะสำหรับขวัญข้าวดันบังเอิญเห็นรถยนต์คันหรูของสามีเก่ากำลังขับออกจากประตูใหญ่พร้อมรถของลูกน้องเจ้าพ่อมาเฟียพระเพลิงตามทันเพื่อความปลอดภัยอีกชั้น
เขาออกไปจากบ้านก็ดีเหมือนกัน เธอจะได้ไม่ต้องรู้สึกอึดอัดใจ
จากนั้นขวัญข้าวจอดรถตรงแถบประตูบ้านหลังเล็ก เพราะยังไม่พร้อมเผชิญหน้ากับพ่อแม่สามีเก่า และไม่อยากความลับแตกเมื่อเห็นใบหน้าของเด็กชายฝาแฝดคล้ายพ่อของ
