กว่าพายุอารมณ์โมโหร้ายของท่านประธานคนใหม่จบลงก็ใช้เวลาโดนเทศนาตำหนิรวมๆ แล้วก็เกือบครึ่งชั่วโมง ขวัญข้าวหูดับชั่วคราว เตือนสติตัวเองในใจว่าอดทน อดทนไว้! แต่สองมือกำแน่นหลบหลังเอวไม่ให้เขารู้ว่าเธอมีความอดทนและพยายามปรับปรุงตัวเองสูง
“ถ้ายังยืนนิ่งเป็นใบ้อีก ฉันจะไล่เธอออก!”
ท่านประธานพระเพลิง อัครวารินทร์ขบฟันแน่นจนกรามเขยื้อน เขาหงุดหงิดที่เธอนิ่ง ไม่ยอมตอบโต้อะไร ปล่อยให้พล่ามอยู่คนเดียว ลูกน้องในบริษัทเขากลับใช้ไม่ได้!
“พี่ไฟทำแบบนั้น ไล่ขวัญออกไม่ได้นะคะ ขวัญยอมพูดแล้ว”
หากขวัญข้าวลาออกหรือถูกผู้บริหารสูงสุดตำหนิเอามากๆ เรื่องการบกพร่องต่อหน้าที่ไล่ออก แล้วเธอจะเอาอะไรกินประทังชีวิตกัน ถึงจะมีเงินค่าสินสอดหลายสิบล้าน แต่คนอย่างขวัญข้าวไม่สามารถอยู่นิ่งเฉย จะให้กินและนอนก็อ้วนพอดี สมองไม่ลื่นไหล
“รักงานมากกว่า ผัว ตัวเองเหรอ ฉันนี่ภูมิใจเสียจริงมีพนักงานดีเด่นอย่างเธอ”
“พี่ไฟแค
