“มาช้าจังดาว รถติดหรือนอนตื่นสายเนี่ย”
คนที่จะพูดแบบนี้มีคนเดียว ยัยปากกรรไกรของกลุ่ม ลดาคนดีคนเดิม
“เปล่า พาคนเจ็บมาด้วย”
ทุกคนชะเง้อคอดูคนที่ตามหลังมาด้วย ก่อนจะยกมือไหว้พี่เทวาที่เพิ่งเดินเข้ามา
“สวัสดีค่ะพี่เทวา”
“ครับ”
ฉันกับพี่เทวาเดินไปนั่งโซฟาที่ยังว่าง ทุกคนต่างก็นั่งกับคู่ของตัวเองเว้นแต่ลดาที่ไม่มีคู่
“คนอื่นมีคู่หมดแล้วนะ แกล่ะ เมื่อไหร่จะมี ลดา”
ฉันแซวมันเบา ๆ มันทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ฉันพร้อมตอบแบบไม่แยแส
“มีแล้วปวดหัว มีทำไม”
“ผมว่าผู้ชายที่คบคุณมากกว่าที่จะปวดหัว”
ชาญวิทย์ที่เพิ่งมาถึงพูดขึ้นมา ก่อนเดินมาทิ้งตัวนั่งข้างลดา ฉันเห็นมันทำท่าเหม็นหน้าเขาด้วย หรือว่าสองคนนี้รู้จักกัน?
“สวัสดีค่ะพี่ชาญ ดีใจนะคะที่มาได้”
“ครับ ขอบคุณที่ชวน”
ทิชาอาศัยจังหวะที่ลดาเผลอกระซิบบอกฉันเบา
“หมอคนใหม่ของมัน ฉันจะชงให้มันอยู่ อย่าเพิ่งถามอะไรนะ”
โอเค แผนจับคู่ให้เพื่อนสินะ ตั้งแ
