“วินไม่รู้หรอกลิน วันที่ฝ้ายหนีออกจากโรงพยาบาล ฝ้ายส่งข้อความมาบอกว่าอยู่กับพ่อแม่ ไม่ต้องห่วง แค่นี้เอง แล้วฝ้ายไม่ได้ติดต่อลินมาบ้างเหรอ วินก็เป็นห่วงอยู่เหมือนกันนะ”
“ลินก็รออยู่เนี่ย ฝ้ายไม่โทรมาหา ไม่ส่งข้อความมาเลย”
“เดี๋ยวฝ้ายก็ติดต่อมาเองแหละน่า กินเค้กไหม เดี๋ยววินเลี้ยงเอง” นายแพทย์หนุ่มยิ้มกว้าง
“อือ...วินไปเลือกให้หน่อยเอาอะไรก็ได้ เอามากินแก้เครียด”
นายแพทย์ชัยชนะยิ้มกับท่าทางถอนหายใจของนลิน เขาวางโทรศัพท์และแท็บเลตไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินไปสั่งเค้กมาให้นลิน หลังจากนายแพทย์หนุ่มเดินไปจากโต๊ะ เสียงสัญญาณเตือนข้อความเข้าจากโทรศัพท์ที่วางอยู่ก็ดังขึ้น ทำให้นลินชำเลืองตามอง
‘วิน...ฝ้ายอยากได้ประวัติการรักษาของฝ้ายที่โรงพยาบาลของวิน’
‘คุณหมอบอกว่าฝ้ายเคยแท้งมาก่อน เลยอยากดูประวัติประกอบการฝากครรภ์’
‘ส่งมาตามที่อยู่ที่ให้ไว้เลยนะ’
นลินอ่านทุกข้อความเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ ด้วยใจที่เต
