@หนึ่งชั่วโมงต่อมา
💬 Jomtub : มาถึงแล้วครับ คนสวยนั่งตรงไหน?
💬 Manow : นั่งอยู่ในใจพี่ทัพไงคะ ไม่เห็นหนูเหรอ
💬 Jomtub : ยั่วเก่งจริง อย่าให้เจอตัว
💬 Manow : เจอแล้วจะทำไมคะ จะตีก้นหนูหรือไง
💬 Jomtub : ครับ จะตีให้ก้นลายเลยคอยดู เอาจริง หนูอยู่ตรงไหน พี่อยู่โซนวีไอพี
💬 Manow : หนูอยู่โซนบีค่ะ โต๊ะด้านในสุด
💬 Jomtub : ให้พี่ไปหา หรือหนูจะมาหาพี่
💬 Manow : หนูไปหาพี่ก็ได้ค่ะ เหมือนจะเมาแล้ว มีห้องให้นอนพักยาวๆทั้งคืนไหมคะ
💬 Jomtub : มีครับ ขึ้นลิฟต์มาชั้นสาม ห้องอยู่ขวามือ ถ้าน้องมาพี่แถมฟรีบริการดูแลดี 24 ชม.
💬 Manow : 555 ชักอยากจะใช้บริการแล้วสิ
💬 Jomtub : ยินดีให้บริการมากครับ แล้วที่ว่าแต่งตัวสวย พี่ชักอยากจะเห็นแล้วสิ
💬 Manow : ไม่ต้องรีบนะคะ หนูให้พี่ได้ทั้งคืน
💬 Jomtub : รอนะ
💬 Manow : ค่า (สติ้กเกอรฺ์ส่งจูบ)
ดวงตาคมไล่จ้องตัวอักษรบนหน้าจอ มุมปากกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ทั้งเจ้าเล่ห์ เย่อหยิ่ง และมีแววอยากเล่นอยากลองอยู่ลึกๆ เขายกยิ้มอย่างเสือที่ได้กลิ่นเลือดจากเหยื่อที่ยั่วกลับ มะนาวคนนี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาจริงๆ นี่น่ะเหรอที่ใครต่อใครบอกว่ายาก มาถึงตอนนี้เขาอยากจะถามกลับว่ายากตรงไหน เขาเข้าหาไม่ถึงสัปดาห์เธอก็ยินยอมพร้อมใจที่จะขึ้นเตียงกับเขาแล้ว นี่สินะผู้หญิง..เป็นแบบนี้ชะส่วนใหญ่ กับคนอื่นเล่นตัวชะมัด พอเจอของดีเกรดเอเข้าหน่อย ขี้คร้านจะวิ่งเข้าหาอย่างไว ดูอย่างเธอแค่เขาเอ่ยปาก ตัวเธอเองไม่รีรอเลยสักนิด ตอนแรกคิดว่าจะยาก แต่ดูเหมือนเขาจะให้ค่าเธอสูงเกินไป เธอเองก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงทั่วๆไป “ได้มาง่ายๆ ไม่ต้องเปลืองแรง ไม่ต้องเปลืองเงิน”
“หึ แค่เล่นตัวสินะ“
เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ คล้ายคนที่มั่นใจว่าทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนที่เขาวางเอาไว้ จากนั้นลุกขึ้นเต็มความสูงผละตัวออกจากสองสาวนั่งดริ้งที่กำลังคลอเคลียซ้ายขวา พริบตาเดียวเขาสะบัดมือหลุดจากร่างบางทั้งสอง สายตามุ่งตรงไปยังทางเดินขึ้นห้องพัก VVIP อย่างเด็ดขาด ก้าวเดินออกไปไม่แม้แต่จะปรายตามองสองสาวที่นั่งทำหน้างุนงงอยู่
“เห้ย มึงจะไปไหนวะ พึ่งจะสามทุ่มเอง” : ขุนศึกเลิกคิ้วถามด้วยสีหน้างงๆ อยู่ๆมันก็ลุกพรวดพราดขึ้น
จอมทัพไม่ได้ตอบทันที เขาหยุดเท้าครู่หนึ่ง หันหน้าไปยิ้มน้อยๆ ใส่เพื่อนรัก รอยยิ้มที่ดูเหมือนเสือที่กำลังจะออกล่าเหยื่อด้วยความมั่นใจสุดขีด ไม่ว่ายังไง คืนนี้ กระต่ายน้อยตัวนั้นไม่มีทางหลุดรอดจากเขาไปได้แน่
“ไอ้เชี้ย ถามไม่ตอบ ก่อนออกจากบ้านมึงลืมพกปากมาด้วยรึไงวะ” : ขุนศึก
“คืนนี้กูไม่กลับมาอีกนะ พวกมึงแดกให้เต็มที่ไปเลย ลงบัญชีกูไว้ เดี๋ยวกูมาเคลียร์”
“อะไรเข้าสิงมันวะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเอ่ยปากเลี้ยง แปลก!“ :ขุนศึก
"มึงก็อย่าไปเสือกเรื่องของมันนักเลย มันเลี้ยงมึงก็รีบๆแดกไปเฮ่อะ ไม่รู้อีกกี่ชาติมันถึงจะเลี้ยงอีก กูเองก็จะกลับละ เมียกูโทรตาม” : เสือใต้
"สัด ! เบื่อไอ้พวกกลัวเมีย“ : ขุนศึก
"มึงไม่กลัวเลยรึไง ได้ข่าวว่าเมื่อวานน้องพริิกให้มึงนอนโซฟา ไม่กล้าหือ ไม่กล้าอือเลยไม่ใช่เหรอ"
"ไอ้สัด มึงจะพูดเสียงดังทำไมวะ"
"กลัวเมียเหมือนกันแหละมึง ทำเป็นพูด..."
"พอๆกันแหละพวกมึง อ่อนว่ะ!"
จอมทัพยักคิ้วหนึ่งข้างอย่างผู้ชนะ ก่อนจะเดินหันหลังให้เพื่อนรัก มันสองตัวยังไม่รู้ว่าคนที่เขากำลังจะไปล่าแต้มคืนนี้คือเพื่อนสนิทของเมียพวกมัน ถ้ามันรู้มีหวังมันคุมกำเนิด ไอ้จอมทัพน้อยคงไม่ได้เกิดแน่
@10 นาทีต่อมา ห้องพัก vvip
“ก๊อกๆๆ [เสียงเคาะประตูดังขึ้น]
"เชิญครับ“ จอมทัพเอ่ยเสียงทุ้ม ก่อนจะกดปลดล็อคประตูอัตโนมัติ
“ช้าไปนิดนะครับคนสวย…พี่นึกว่าจะต้องลงไปลากขึ้นมาเองซะแล้ว”
“ก็อยากให้พี่รอหนูนานๆ ไงคะ จะได้รู้ว่าพี่คิดถึงหนูแค่ไหน”
"ถ้าคิดถึงมากๆต้องลงโทษยังไงดี ข้อหาที่ให้รอนาน"
“แล้วแต่พี่เลยค่ะ...อยู่ที่ว่าพี่จะกล้าทำหนูจริงๆหรือเปล่า”
“พูดแบบนี้ เดี๋ยวพี่จับกดตรงโซฟานี่เลยดีไหม จะได้เลิกท้าทาย”
“ไงคะพี่ขา…จะเริ่มกดตรงไหนก่อนดี กดบนเตียงหรือบนโซฟา ได้หมดเลยน้า”
“เชี่ย!!! นี่มันอะไรกันวะ!?
เสียงสบถหลุดดังลั่นจากปากจอมทัพ เมื่อเงาตรงหน้าเคลื่อนเข้ามาใกล้…ใกล้จนเห็นชัด กะเทยสาวคลานเข่าขึ้นมาบนเตียงช้าๆ ด้วยท่วงท่าที่จงใจยั่วสุดขีด ปลายนิ้วไล้ไปตามผ้าปูเตียงอย่างแผ่วเบา แสงไฟสีเหลืองนวลจากโคมหัวเตียงทำให้ใบหน้าภายใต้เครื่องสำอางค์จัดจ้านดูทั้งหวาน ทั้งสวย...จนแทบแยกไม่ออกในระยะแรก
ตอนที่เดินเข้ามาในห้อง ด้วยไฟสลัวบวกกับเสียงประตูปิดเบาๆ เขาไม่ทันสังเกตอะไรมากนัก แค่มั่นใจว่าคือ "มะนาว" แต่ตอนนี้...ไม่ใช่ ไม่ใช่มะนาวแน่ๆ ภาพตรงหน้า คือร่างหนาในชุดสายเดี่ยวแนบเนื้อ กำลังคลานขึ้นมาหาเขา ดวงตากลมโตวิบวับปนแววขี้เล่น ริมฝีปากสีแดงสดแสยะยิ้มอย่างรู้ทัน และทันทีที่เขาเบิกตากว้างชัดๆ ...เขาก็รู้เลยว่า
“ไอ้เหี้ย นี่มันตัวแม่ชัดๆ!!!
ไหล่เขากระตุก หน้าเปลี่ยนสีวูบ ร่างสูงถอยกรูดแทบตกปลายเตียงด้วยความตกใจ มือยกขึ้นเหมือนจะปัดอะไรบางอย่างออกจากตัว สายตาวิ่งวุ่นไปรอบห้องอย่างคนที่กำลังพยายามหาทางหนีหัวซุกหัวซุน
"จะไปไหนละคะพี่ทัพสุดหล่อ มาลงโทษนีน่าเลยสิคะ มาเร็ว" : กะเทยสาวเคลื่อนตัวเขามาใกล้ จอมทัพเองยกเท้าสูงขึ้นประจัญหน้าทันที
"มึงหยุดอยู่ตรงนั้น ! ถ้าเข้ามาอีกก้าว กูถีบยอดหน้ามึงจริงๆด้วย”
“ดุจังเลยนะคะ ทีเมื่อกี้ยังทำเสียงอ่อนเสียงหวานอยู่เลย”
“กูพูดกับแฟนกูไม่ได้พูดกับมึง! แฟนกูอยู่ไหน ทำไมมึงขึ้นมาห้องนี้ได้”
“แฟนพี่ ??? อ่อ มะนาวน่ะเหรอคะ อยู่ข้างล่างค่ะ นี่น้องก็จ้างนีน่ามาบริการพี่จอมทัพโดยเฉพาะ มา..มะ..คนดี มาสนุกกันดีกว่า”
"มึงหยุด!!!! ถอยออกไป ห้ามเข้ามาใกล้ กูไม่ได้ชอบไม้ป่าเดียวกัน” : กะเทยสาวแบะปากให้เขาก่อนจะยักไหล่ทำทียินยอม จอมทัพเองรีบหยิบกางเกงที่ถอดออกไว้รอแฟนสาวคนสวย แต่ดันเจอกะเทยสาวแสนสวยแทน เขารีบหยิบ รีบวิ่งออกจากห้องโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เกิดมาจนอายุ 22 ปี เคยแต่เข้าข้างหน้าไม่เคยเข้าข้างหลัง ไม่เอา ไม่คิดจะเอาด้วย ให้ตายเถอะเกือบกลายเป็นผัวกะเทยไปแล้วไหมล่ะ
@ห้องวีไอพี
“แม่ง!! เอ๊ย!!!” : จอมทัพ
“อ้าว ไหนบอกคืนนี้จะยาว แล้วนี่อะไรยังไม่ถึงสามสิบนาทีมึงลงมาแหละ?” : ขุนศึก
“ทำไม เหยื่อไม่เด็ดหรือไงวะ หรือเด็ดจนเสร็จเร็ว" : เสือใต้
"เสร็จเร็วพ่อง! มึงดิ แม่ง! ดูท่าจะใหญ่กว่ากูซะอีก"
"ใครวะ ? เหยื่อมึงนะเหรอ?" : ขุนศึก
💬 ติ้ง [เสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้น]
💬 Manow : เป็นไงบ้างคะ ของขวัญจากหนู ชอบไหม :)
💬 Jomtub : เล่นบ้าอะไรของเธอ แบบนี้พี่ไม่ตลกด้วยนะ
💬 Manow : หนูก็ไม่ได้ตลกนิคะ ก็เห็นว่าชอบหลอกคนอื่นไป yes นัก พี่เองก็อยากลองของใหม่ไม่ใช่เหรอ หนูเลยให้ลองของที่พิเศษหน่อยไง
💬 Jomtub : ยัยตัวแสบ !!! อย่าให้เจอตัว เจอเมื่อไหร่โดนดีแน่
💬 Manow : รอนะคะ 💋
"เชี้ยเอ่ย แสบชะมัด!"
เสียงสบถลอดไรฟัน พร้อมฝ่ามือกระแทกหน้าจอโทรศัพท์แน่น ขากรรไกรขบกันแน่นจนนูนขึ้นเป็นสันกราม เขาลุกขึ้นเดินวนเหมือนเสือบ้าในกรง พ่นลมหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อม ใบหน้าแดงจัดด้วยทั้งความอาย ความโมโห และความคันเขี้ยวสุดจะกลั้น มือหนายกขึ้นขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิดปนระเบิดอารมณ์แบบแทบจะบ้า เป็นครั้งแรก ครั้งแรกในชีวิตที่โดนผู้หญิงปั่นหัวจนเสียเชิงชาย เสียชื่อคาสโนว่าตัวพ่อแห่งคณะวิศวะ
ในขณะที่อารมณ์ของเขาตอนนี้อยู่ในโหมดหัวร้อนสุดๆ ต่างกับอีกคนที่นั่งแผ่หลาอยู่ตรงโซฟามุมห้อง...หัวเราะลั่นเมื่อได้รับข้อความจากเมียของมันเอง หน้าตาของมันตอนนี้โคตรน่าถีบ มันน่าถีบให้ตกจากโซฟา
“ฮ่าๆๆๆๆ!!! กูว่าละ เล่นกับใครไม่เล่น ไปเล่นกับตัวแม่อย่างมะนาว เมียกูว่าสุดแล้ว แต่แม่ง มะนาวสุดกว่าอีก มึงเจอดีเข้าให้แล้วไง ไอ้ทัพ!” : ขุนศึกขำจนหน้าแดง เพราะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ ตบเข่าดังปั่กๆ จนน้ำตาเล็ด เมื่อได้ฟังเรื่องราวจากเพื่อนรัก
“มึงขำเหี้ยไรนักหนาวะ!!” : จอมทัพหันขวับมาว้ากใส่ทันที ดวงตาแดงก่ำ เหมือนจะขย้ำเพื่อนรักให้จมดิน ไอ้เหี้ยนี่มันเป็นเพื่อนภาษาอะไร เห็นเพื่อนโดนรังแกแทนที่มันจะช่วย มันกลับนั่งหัวเราะพึงพอใจเฉยเลย ไอ้เพื่อนทรพี
“ก็…มึงอะ! พ่อเสือเจ้าป่า ไอ้ตัวท็อปแห่งความมั่น โดนเด็กปั่นหัวซะหัวหมุนเลยเป็นไง ดับความมั่นมึงลงไปได้กี่เปอร์เซ็นต์ ฮ่าๆๆๆ กูแม่งอย่างชอบ“ : ขุนศึก
“กูจะเอาคืน! มึงจำไว้นะ กูเอาคืนแน่ๆ แม่ง…ยัยมะนาวตัวแสบจะต้องได้รู้ว่าของจริงกับมือสมัครเล่นมันต่างกันยังไง!” : จอมทัพกัดฟันกรอด จ้องมือถือราวกับจะเผาแชทไลน์ให้ลุกเป็นไฟ
"ยังไม่เข็ดสินะมึง เออ…ยังไงก็ขอให้โชคดี กูจะเตรียมบทสวดอภิธรรมรอ" :ขุนศึก
"ไอ้เวร!"