@สามวันต่อมา – ที่มหาวิทยาลัย
อากาศยามเช้าของรั้วมหาวิทยาลัยคึกคักเป็นพิเศษ นักศึกษาต่างเดินขวักไขว่ไปตามทางเดิน มะนาวสะพายกระเป๋าผ้าเรียบง่าย ก้าวเท้าเข้ามาในคณะด้วยใบหน้าใสซื่อ แม้ใต้ตาจะมีร่องรอยหมองนิดๆ จากการถูก “พี่ทัพ” รบเร้าหนักหน่วงสามคืนติด ทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง เพื่อนรักอย่าง ดาด้า รีบโบกไม้โบกมือเรียกเสียงดังลั่น
"อีนาววววว! โผล่หัวมาเรียนได้สักทีนะมึง!"
เสียงแหลมสูงทำให้หลายคนในห้องหันมามอง มะนาวหน้าแดงเป็นลูกตำลึง รีบก้าวไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ เพื่อนรัก แต่ไม่ทันจะได้วางกระเป๋าดีๆ เสียงพริกแกงตะโกนแซวขึ้นมาทันที
"มึงอย่าบอกนะว่าที่หายหัวไปสามวัน...พี่ทัพไม่ยอมปล่อยให้มึงลุกจากเตียง!"
"มึงจะเสียงดังทำไมวะ...เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินกันพอดี"
มะนาวรีบเอามือขึ้นปิดปากพริกแกง เอ่ยห้ามเพื่อนรักอย่างร้อนรน ในขณะที่ดาด้าไม่ปล่อยให้รอดได้ง่ายๆ เอาแขนเท้าคางแล้วทำหน้าล้อเลียน
"โอ๊ยผั
