เสียงพูดทักทายที่ดังขึ้นทำให้นิลุบลสะดุ้งขณะนั่งจัดโต๊ะทำงานใหม่ และเมื่อหล่อนหันไปที่ประตูก็เจอกับใครคนหนึ่ง รูปร่างสูงใหญ่สวมชุดสูทดูภูมิฐานอย่างมาก เรือนร่างสูงไหล่ตั้งเดินเข้ามาด้วยความสง่าผ่าเผยดูสมาร์ทจนไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นชายสูงวัยผมสีดอกเลาและมีหนวดเคราสีขาวบนใบหน้าที่ยังมีเค้าโครงความหล่อแม้ประมาณอายุว่านะจะเกือบเจ็ดสิบได้แล้ว นิลุบลรีบลุกขึ้นและยกมือไหว้
“สวัสดีค่ะ...อ่า...เอ้อ...ท่านคือ...”
“ฉนคือธนู...เป็นพ่อของธนิต เจ้านายของเธอนั่นล่ะแม่หนู...อ่า...”
“นิลุบลค่ะ เรียกหนูว่านีนี่ก็ได้นะคะ”
“อ้อ...นีนี่...ชื่อน่ารักดีนี่นะ อืม...แล้วนี่เธอจะต้องมาช่วยงานฉันใช่ไหมล่ะ ธนิตเขาบอกฉันไว้แล้ว”
“ค่ะ...นีนี่ต้องอยู่ช่วยงานคุณธนู”
“เออ...ก็ดีเหมือนกันนะ”
พูดพลางชายสูงวัยตัวใหญ่กล้ามล่ำอย่างเห็นได้ชัดแม้จะสวมเสื้อเชิ้ตเดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้นวมหลังโต๊ะทำงานของเขา นิลุบลมอ
