ขณะที่นั่งรถมาที่โรงพยาบาล คชาก็กุมมือหญิงสาวไว้พร้อมทั้งคอยซับเหงื่อด้วยความเป็นห่วง เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาห่วงไข่มุกมากแค่ไหน ห่วงไปหมดทุกอย่าง ความกังวลมันทำให้เขากลัวแม้กระทั่งว่าเขาจะสูญเสียทั้งสองคนไป ซึ่งเขาทำใจไม่ได้แน่ๆ หากต้องอยู่โดยไม่มีไข่มุก
ทิฐิที่มีอยู่มันพังทลายลงอย่างไม่เป็นท่า หากว่าเธอคลอดลูกแล้ว เขาจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง เธอจะเป็นภรรยาของเขาทั้งทางพฤตินัย และนิตินัย เธอไม่ได้ผิดอะไร แค่เธอเกิดมาจากครอบครัวที่ยากจน เขาไม่ควรที่จะเอาเรื่องนี้มาตัดสินเรื่องระหว่างเธอกับเขา ขอให้เธอคลอดลูกอย่างปลอดภัย แล้วทะเบียนสมรสจะเป็นของขวัญที่เขาเตรียมไว้ให้เธอ
“อดทนอีกนิดนะ เดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว” มือของคชายังคอยซับเหงื่อให้หญิงสาวด้วยความอ่อนโยน
“นายหัวมันปวดมากเลยค่ะ มันเหมือนจะอั้นไม่ไหวแล้ว” ไข่มุกเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำสีใสไหลลงมาที่ขาของเธอ และมันก็มีมาก มากเสียจนหญิงสา
