“ต่อไปนี้เธอต้องกินยาคุมนะ เพราะฉันไม่อยากป้องกัน มันไม่มันส์” คชาเอ่ยออกมาหลังจากเสร็จศึกในครั้งแรก
“ถ้านายหัวต้องการ มันก็ต้องได้สินะ” แม้ว่าเธอจะมองว่าเขาเห็นแก่ตัว แต่เพราะตอนนี้เธอตกเป็นเบี้ยตัวหนึ่งของเขา ไม่ว่าเขาจะให้เธอไปขึ้นสวรรค์หรือลงนรกที่ไหนเธอก็ต้องทำอย่างที่เธอไม่สามารถเลี่ยงมันได้
“ก็ดีนะที่รู้ว่าตัวเองต้องอยู่แบบไหน ถ้างั้นเรามาต่อกันเถอะ ฉันมีเวลาอีกไม่มาก” ว่าแล้วร่างสูงก็เริ่มบรรเลงเพลงรักอีกรอบ แค่ครั้งเดียวมันไม่สามารถทำให้เขาคลายความต้องการที่มีต่อตัวเธอลงแม้แต่น้อย เขายังเดินหน้าอย่างต่อเนื่องเพื่อตักตวงความสุขจากร่างงามของหญิงสาว ส่วนหญิงสาวนั้นตอนนี้เธอกำลังตกเป็นทาสอารมณ์เสน่หาของเขา ไม่ว่าเขาจะเคลื่อนฝ่ามือไปที่ใด ความร้อนวูบวาบก็ไปปรากฏที่ตรงนั้น ถ้าเรียวปากบางของหญิงสาวไม่ถูกเขาครอบงำอีกรอบ เธอก็คงร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเป็นแน่
เพียงความสัมพันธ์ไม่กี่ครั้ง มันทำให้เขารู้จุดอ่อนของหญิงสาวไปหมด เขาจึงทำให้เธอแทบขาดใจอีกหลายรอบ ก่อนที่เขาจะจากไปเมื่อเขาเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายรอบ ก่อนที่เขาจะออกไปเขาไม่ลืมย้ำให้หญิงสาวไปซื้อยาคุมกำเนิดรับประทาน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่ามันอาจจะไม่ได้ผล ถ้ารับประทานยาคุมกำเนิดแบบยี่สิบแปดเม็ด
ส่วนไข่มุกนั้น เธอก็ต้องร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บใจตนเอง ที่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างเขา เธอทำไมไม่เข้มแข็งแล้วบอกปฏิเสธเขาไป แต่นี่เธอกลับยอมโอนอ่อนผ่อนตามเขา จนมันยากเกินที่จะแก้ไขอีกต่อไป วันข้างหน้าคนที่จะเจ็บปวดคงเป็นเธอแน่ๆ เพราะเขาคงไม่รู้สึกอะไร เมื่อเขาเบื่อก็คงเดินจากไปแบบไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเคยทำลายชีวิตผู้หญิงคนหนึ่ง
ด้วยความอ่อนเพลีย ทำให้ไข่มุกหลับไปพร้อมกับน้ำตาแห่งความอัดอั้นตันใจ ก่อนจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเวลาตีห้า เธอรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ด้วยความที่จิตใจเลื่อนลอย ทำให้เธอไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำว่าตาทั้งสองข้างของเธอนั้นบวมแดงเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
“มุก นี่เอ็งเป็นอะไร เมื่อคืนร้องไห้มาเหรอ” นางสมจิต หัวหน้าคนรับใช้ที่บ้านทักทันทีที่เห็นหน้าเด็กที่นางเอ็นดูอย่างไข่มุก
“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะป้าจิต แค่มุกนอนเยอะไปหน่อย” หญิงสาวปดออกไปทันที เธอไม่อยากให้นางสมจิตเป็นห่วงเธอ