ใบหน้าของซีเยว่แข็งกร้าวขึ้นทันที เว่ยหมิงที่กลัวว่าซีเยว่นางจะอาละวาดออกมา ก็รีบเร่งให้แม่นมชุยมาพานางออกไป
“คำก็บุตรอนุ สองคำก็บุตรอนุ” ซีเยว่เมื่อออกมาจากห้องโถงแล้ว นางก็เอ่ยออกมาอย่างแค้นใจ
“คุณหนูอย่าได้น้อยใจไปเลยเจ้าค่ะ” แม่นมชุยลูบหลังอย่างเอาใจ
“ช่างเถิด แก้แค้นสิบปีก็ไม่สาย” นางรีบเดินกลับไปที่เรือน เพื่อจะพักผ่อน
คำพูดที่เกิดขึ้นในห้องโถงทั้งหมด ล้วนถึงหูของกู้หยางด้วยเช่นกัน ด้วยเขาสั่งให้องครักษ์เงาคอยนำเรื่องที่เกิดขึ้นมารายงานอยู่เสมอ
“หึ เจ้าเสือน้อยของข้าคงหัวเสียไม่น้อยเลย” เขาเคาะนิ้วกับโต๊ะ พลางนึกถึงสีหน้าที่เกรี้ยวกราดของซีเยว่
“จะให้ข้าน้อย จัดการเช่นไรดีขอรับ”
“ยังมิต้อง เมื่อถึงเวลา พวกนางจะต้องเสียใจที่เอ่ยพูดเช่นนี้ออกมา” กู้หยางดวงตาแข็งกร้าวขึ้นแทบจะในทันที รังสีสังหารที่ออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้องครักษ์เงาที่ได้ชื่อว่าฝีมือดีตกใจไม่น้อย
ในตอนแรกที่เ
