ก็แค่ของเล่นNC++
1943 คำ
ลลิล....
หลายชั่วโมงต่อมา...
ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!
"คุณคิมลิลไม่ไหวแล้ว" ฉันบอกคนด้านบนที่เอาแต่กระแทกใส่ฉันไม่หยุดตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้เขายังไม่หยุดฉันเหนื่อยแทบขาดใจ
"อีกยกเดียว"
"แต่ลิล"
"พูดมากจังวะขึ้นเองเลยถ้าอยากเสร็จเร็วๆ"
"ว๊ายยยย" จู่ๆเขาก็จับฉันให้พลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนโดยที่ส่วนเชื่อมต่อของฉันกับเขายังคงประสานกันอยู่
"ขย่มจนกว่ากูจะแตกแตกเมื่อไหร่หยุดเมื่อนั้น" เขาสั่งฉันให้ทำแต่ฉันทำไม่เป็น
"ลิลทำไม่เป็น"
"ไม่เป็นเดี๋ยวสอน" ว่าแล้วเขาก็จับเอวฉันทั้งสองข้างแล้วขยับให้ตัวฉันขึ้นลงเป็นจังหวะ
ตั่บ!!!! ตั่บ!!!!!!!! ตั่บ!!!!!!!!!! ตั่บ!!!!!! ตั่บ!!!!!!! ตั่บ!!!!!
ตอนนี้เขาเอาแต่นอนมองฉันที่อยู่ด้านบนส่วนฉันก็ต้องขยับตัวตามจังหวะที่เขาสอนซึ่งท่านี้มันทั้งจุกและ...เอ่อเสียวมากฉันยอมรับว่าเสียวส่วนความเจ็บปวดมันก็บรรเทาเบาบางลงไปบ้างแล้วแต่ถ้าเขากระแทกเข้ามาแรงๆฉันก็จะเจ็บ
ตั่บ!!!! ตั่บ!!!!!!!! ตั่บ!!!!!!!!!! ตั่บ!!!!!! ตั่บ!!!!!!! ตั่บ!!!!!
"อ่าาแบบนั้นดีมาก ซี๊ดดด อื่มมสอนแป๊บเดียวขย่มเก่งหัวไวดีนะ" เขาชมฉันแล้วก็ยิ้มอย่างพอใจที่ฉันทำตามที่เขาสอนเขายิ้มให้แบบนี้บอกเลยว่าฉันไม่ชินสักนิดฉันมองหน้าคนด้านล่างที่ตอนนี้หลับตาพริ้มทำหน้ามีความสุขฉันไม่เคยเห็นเขาทำหน้าแบบนี้ใส่ฉันเลยสักครั้งทำให้ฉันเผลอมองเขาอยู่นานจนเขาน่าจะรู้ตัวว่าฉันมองพอเขาลืมตาขึ้นมามองฉันก็ตกใจทำอะไรไม่ถูกก็เลยขยับตัวขึ้นลงเร็วกว่าเดิมโดยไม่ตั้งใจ
"แบบนั้น อ่าาา แบบนั้นดีมาก ลิล อ่าาลิลขย่มอีกขย่มแรงๆ" เขาบอกสักพักเขาก็ขยับตัวขึ้นมาในท่านั่งเอาแผ่นหลังพิงหัวเตียงแล้วก็รั้งตัวฉันให้เข้าหาก่อนจะก้มใบหน้าลงมาดูดหน้าอกฉันอีกครั้ง ตอนนี้ฉันทั้งเสียวทั้งจุกเพราะเขาเด้งตัวสวนขึ้นมาจนฉันไม่ไหวแล้ว
"อื้อออคุณคิมลิลไม่ไหวแล้วค่ะ" ฉันบอกคนที่เอาแต่ดูดหน้าอกฉันไม่หยุดจนตอนนี้อกของฉันคงมีแต่รอยไม่เฉพาะแค่ที่หน้าอกลำคอของฉันก็อีกที่เขาดูดและกัดทั้งไปทั่ว เนื้อตัวของฉันตอนนี้คงมีแต่รอยที่เขาทำ
"มากูกระแทกเองอยากแตกแล้วเหมือนกัน" เขาจับตัวฉันพลิกให้ลงมานอนอยู่ด้านล่างอีกครั้งแล้วกระแทกตัวตนเข้าใส่ฉันแบบไม่ยั้ง
ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!
"อ๊ะ อ๊ะ คุณคิมลิลจะเสร็จค่ะ ฮือออคุณคิม"
"อ่าากูก็จะเสร็จเหมือนกัน"
"กรี๊ดดดดดด" ฉันกรีดร้องออกมาเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง
"ซี๊ดดดด อ่าาาแตกแล้ววววว" เขาครางลั่นห้องไม่นานความอุ่นร้อนก็ถูกปลดปล่อยเข้ามาในร่องรักของฉันอีกครั้งซึ่งเป็นครั้งที่เท่าไหร่ฉันก็ไม่ได้นับเพราะตลอดทั้งคืนเขาปลดปล่อยใส่ฉันนับครั้งไม่ถ้วนไม่มีครั้งไหนที่เขาจะเอามันออกมาปล่อยข้างนอกเลย ตอนนี้ทั้งโซฟาทั้งบนเตียงมีแต่คราบต่างๆทั้งของฉันและของเขา
หลังจากรอบสุดท้ายจบลงฉันก็ฝืนความเจ็บปวดโดยเฉพาะตรงส่วนนั้นพาตัวเองกลับไปยังที่นอนของตัวเองเพราะฉันคงไม่กล้านอนบนเตียงของเขาฉันหยิบเสื้อผ้าที่ตกอยู่ที่พื้นมาสวมใส่ ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วฉันขอนอนพักก่อนแล้วตอนเช้าค่อยลุกออกไปจากห้อง
เวลาต่อมา...
แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้ฉันต้องรีบลืมตาตื่นฉันมองดูเวลาที่มือถือของตัวเองตอนนี้สิบโมงเช้าแล้วฉันไม่เคยตื่นสายเลยสักครั้งครั้งนี้เป็นครั้งแรก ส่วนอาการไข้ตอนนี้หายแล้วฉันรู้สึกดีขึ้นมากจะเหลือก็แต่อาการเจ็บตรงส่วนกลางกายเท่านั้นฉันลุกขึ้นนั่งพับเก็บที่นอนเอาไว้ที่เดิม ฉันหันไปดูที่เตียงคุณคิมหันต์ยังไม่ตื่น ดีแล้วล่ะเพราะฉันคงไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาในตอนนี้
ฉันพยายามเดินให้เบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้เพื่อจะออกจากห้องนอนของเขาแต่พอมือจับลูกบิดเสียงของเขาก็ดังขึ้น
"จะไปไหน"
"เอ่อ กลับห้องค่ะ" ฉันตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองคนพูด
"มึงรู้ใช่ไหมว่าเมื่อคืนกูไม่ได้ป้องกัน"
"ค่ะ"
"อย่าลืมซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน อ่อยาคุมแบบรายเดือนด้วยเข้าใจที่กูพูดใช่ไหม"
"เอ่อ ยาคุมฉุกเฉินลิลพอเข้าใจแต่ยาคุมแบบรายเดือน เอ่อทำไมต้อง..."
"เพราะกูจะเอากับมึงจนกว่ากูจะเบื่อ"
"แต่ลิลไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีก คุณคิมอย่าทำแบบนี้อีกเลยนะคะลิลขอร้อง" เพราะแค่ครั้งเดียวมันก็มากเกินพอแล้วฉันไม่คิดว่าตัวเองต้องตกเป็นของเขาเพราะเห็นว่าเขาเกลียดฉันมาตลอดแต่สุดท้าย....
"มึงสั่งใคร"
"ลิลไม่ได้สั่งค่ะลิลแค่ขอร้อง"
"มึงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ มึงต้องรอจนกว่ากูจะเบื่อนั่นแล่ะ" คำพูดของเขาทำให้ฉันน้ำตาไหลออกมา
"คุณคิมเห็นลิลเป็นอะไรคะ" ฉันหันหน้ากลับไปแล้วมองหน้าเขาทั้งน้ำตา
"อยากรู้??"
"ค่ะ"
"ของแก้เงี่ยน จบไหม"
"........" คำตอบของเขาทำให้ฉันไม่กล้าจะถามอะไรกลับไป สำหรับเขาแล้วฉันคงเป็นได้แค่นี้ไม่มีความสำคัญอะไรก็แค่ของที่เขายังไม่เบื่อ
ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกมาจากห้องนอนของคุณคิมหันต์ พอเดินออกมาฉันก็เจอคุณแอนนี่ที่จู่ๆก็เดินเข้ามาตบหน้าฉันอย่างแรงจนฉันล้มลงไปกองอยู่ที่พื้นเพราะตั้งตัวไม่ทัน
"เมื่อคืนแกกับคิมทำอะไรกันห๊ะเสียงครางดังออกมาถึงหน้าประตู!!!" นี่อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนคุณแอนนี่แอบมาฟังตรงหน้าประตู ฉันอายจนไม่รู้จะทำหน้ายังไงแล้ว
"แกอ่อยคิมจนเขาทนไม่ไหวเอากับแกใช่ไหมห๊ะ" คุณแอนนี่เดินเข้ามาแล้วกระชากผมฉันอย่างแรง และด้วยความที่ฉันไม่มีแรงฉันก็เลยถูกเหวี่ยงลงไปกองที่พื้นอีกรอบ
"แกนังคนใช้นังชั้นต่ำฉันจะฆ่าแก!!!"
"หยุด!!!" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง
"คิมเมื่อคืนที่คุณไม่มาหาแอนนี่เพราะเอากับมันใช่ไหม"
"ใช่"
"กรี๊ดดดดด ไม่ยอมแอนนี่ไม่ยอม คุณเกลียดมันคุณจะเอากับมันทำไม"
"ฉันจะเอากับเมียตัวเองมันแปลกตรงไหนแอนนี่" คุณคิมหันต์เดินมาหาฉันแล้วเขาก็อุ้มฉันขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดตอนนี้ใจของฉันเต้นแรงมากที่เขาทำแบบนี้ต่อหน้าคนรักของเขา
"กรี๊ดดด ปล่อยมันลงเลยนะห้ามไปอุ้มมัน"
"หยุดอยู่ตรงนั้นก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวไล่เธอออกจากบ้าน แล้วจะไปอยู่ที่ไหนก็เรื่องของเธอ"
"คุณกล้าไล่แอนนี่เหรอคะคิม"
"ฉันไล่หมดแล่ะถัาไม่พอใจ ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมแอนนี่ว่าที่ฉันยอมให้เธอมาอยู่ที่นี่เพราะเธอบอกว่าไม่มีที่ไปฉันก็ยอมให้เธอมาอยู่แต่ในเมื่อเธอมาอยู่แล้วทำร้ายคนของฉันเธอก็ออกไปซะ" ฉันไม่คิดว่าเขาจะกล้าไล่คุณแอนนี่ เพราะเขารักคุณแอนนี่มาก
"แอนนี่ไม่ไป"
"งั้นก็ตามใจ อ่อแล้วก็ไม่ต้องมาแอบฟังเวลาฉันเอากับเมียเข้าใจไหมเพราะมันดูไร้มารยาทและโรคจิต" เขาพูดจบก็อุ้มฉันกลับเข้ามาในห้องนอนของเขาอีกครั้งแล้วใช้เท้าปิดประตูอย่างแรง
เขาวางฉันลงปลายเตียงแล้วจ้องหน้าอย่างหาเรื่อง
"แอนนี่ตบทำไมไม่ตบกลับ"
"ลิลไม่กล้าหรอกค่ะคุณแอนนี่เป็นคนรักของคุณคิม"
"กูกับแอนนี่เลิกกันแล้วและที่กูให้แอนนี่มาอยู่ที่นี่เหตุผลกูก็บอกมึงไปแล้วหรือมึงลืม"
"ไม่ลืมค่ะแต่.."
"ไม่มีแต่ต่อไปถ้าแอนนี่ตบมึงมึงก็ตบกลับได้เลยกูอนุญาต"
"..........."
"ถึงกูจะเกลียดมึงแต่ตอนนี้มึงเป็นของเล่นของกูที่กูยังไม่เบื่อ กูไม่ชอบให้ของเล่นของกูมีตำหนิเข้าใจที่กูพูดไหม" ฉันทำได้แค่พยักหน้าว่าเข้าใจแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นของเล่นของเขาสินะ ของเล่นบนเตียง ฉันก้มหน้าแล้วสมเพชตัวเอง แต่ตอนนี้มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ฉันหวังว่าเขาจะเบื่อฉันเร็วๆ
เวลาต่อมา....
ตู๊ดดดดดดดดด ตู๊ดดดดดดด มือถือของฉันดังขึ้นฉันหยิบมาดูว่าใครโทรมาปรากฏว่าเป็นเบอร์แม่ของฉันเองแม่ที่นานทีปีหนจะโทรมาหาฉันสักครั้งหนึ่ง มีหลายครั้งที่ฉันอยากโทรไปหาแม่เพราะคิดถึงแต่แม่สั่งไว้ว่าห้ามโทรหาถ้ามีอะไรแม่จะโทรมาเอง ฉันรีบกดรับด้วยความดีใจ
"ฮัลโหลแม่ลิลคิดถึ..."
"ลิลแกมีเงินให้แม่สักห้าหมื่นไหม"
"ห้าหมื่นลิลไม่มีหรอกจ๊ะ"
"แกจะไม่มีได้ยังไงแกแต่งงานกับหลานชายคุณท่านนะถ้าไม่มีแกก็ไปขอผัวแกมาให้แม่สิ"
"ลิลไม่กล้าขอหรอกจ๊ะ ที่ลิลแต่งงานกับคุณคิมหันต์เพราะคุณท่านขอร้องเท่านั้นพอครบกำหนดก็ต้องหย่ากัน"
"เรื่องนั้นกูไม่สนว่ามึงจะแต่งด้วยเหตุผลอะไรแต่ตอนนี้มึงต้องหาเงินมาให้กูภายในวันนี้เข้าใจไหมกูจะรอ" แม่พูดมึงกูกับฉันแปลว่าแม่กำลังโกรธและโมโหที่ฉันไม่มีเงินให้กับท่าน
"ถ้ามึงไม่เอามาให้ห้าหมื่นภายในวันนี้กูจะตามไปเอาเงินกับผัวมึงถึงที่บ้าน"
"แม่อย่ามานะ" ฉันไม่อยากให้แม่มาสร้างความเดือดร้อนที่นี่
"งั้นเย็นนี้แก็เอาเงินมาให้แม่เข้าใจไหมลิล แม่รักลูกนะ" แล้วแม่ก็วางสายไป แม่โทรมาแค่เรื่องเงินสินะแม่ไม่ถามฉันสักคำเหรอว่าฉันสบายดีไหม ชีวิตของฉันมีใครให้พึ่งพิงได้บ้างไม่มีเลยสักคน ไม่มีเลยจริงๆ
"ฮึก ฮึก ฮืออออ" ฉันก้มหน้าร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดกับชีวิตของตัวเองที่ไม่รู้เลยว่าจะมีความสุขเหมือนคนอื่นเมื่อไหร่ หรือชีวิตของฉันจะไม่มีความสุขเลย
โอ๊ยย สงสารลิล>
หวังว่าทุกคนคงจะชอบเรื่องนี้แต่ก็อยากให้เตรียมทิชชู่ไว้ด้วยเพราะมีเสียน้ำตาอย่างแน่นอน
ปล.1เรื่องนี้พระเอกไม่มีนอกกายนอกใจนะคะไว้ใจได้ ถึงพี่แกจะเลวก็เถอะ55555555
ปล.2 สรรพนามที่อิคิมเรียกลิลในตอนนี้ถ้าใครไม่ชอบก็ขอโทษด้วยน๊าไรท์เปลี่ยนไม่ได้จริงๆเพราะบทมันมาแบบนี้ ไรท์สะดวกแบบนี้ค่ะ^^ แต่ไม่ต้องกลัวเสือจะกลายเป็นโบ้ในอีกไม่นาน
- ผู้เขียน
