เวลาผ่านไปไม่นาน มาร์วินมาถึงเพนท์เฮาส์ชั้นบนสุดของนักรบที่อยู่ไม่ไกลจากเพนท์เฮาส์ของเขาสักเท่าไหร่ ร่างกำยำเดินตรงมายังลิฟต์หรูและกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดของโรงแรม
ชายหนุ่มขึ้นลิฟต์มาถึงเพนท์เฮาส์ของเพื่อนในเวลาต่อมา มือหนาเอื้อมไปกดออดหน้าประตูบ้านใหญ่ซึ่งมาร์วินยืนรอไม่นานเท่าไหร่ประตูบานใหญ่ก็เปิดออกพร้อมกับร่างกำยำของหนุ่มหน้าไทยคมเข้มที่มีเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำผ้าบางเบาสีดำบนร่างกายเพียงเท่านั้น
“เป็นอะไร” เสียงทุ้มของนักรบเอ่ยถาม
“แค่อยากกินเหล้า” มาร์วินตอบกลับน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความวิตกกังวล
“คิดว่ากูดูไม่ออกหรือไง เข้ามา” นักรบพูดออกไปอย่างรู้ทันเพราะถ้าไม่มีเรื่องอะไรมันก็คงไม่คิดจะมาหาเพื่อนแบบนี้หรอก หนุ่มหน้าไทยหันหลังเดินกลับเข้ามาในห้อง
มาร์วินเดินตามนักรบเข้ามาภายในห้องอย่างช้าๆ นักรบเดินนำไปยังเคาน์เตอร์บาร์ที่ด้านหลังมีตู้โชว์ขวดเหล้าวางเรียงรายอยู่เต็มไปหม
