บทที่ 17 ผับหรู

1897 คำ

ณ มหาวิทยาลัย วันรุ่งขึ้นพราวมุกมาเรียนตามปกติ ร่างบางสวมเสื้อนักศึกษาสีขาวกระโปรงสั้นทรงพีชก้าวลงจากรถตู้คันสีดำเงาเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยด้วยท่าทางสะโอดสะองจนเหล่าบรรดาชายหนุ่มต่างพากันเหลียวตามองเธอ พราวมุกตรงมายังคณะนิเทศศาสตร์โดยมีนินิวยืนรอพราวมุกอยู่หน้าคณะเพราะพวกเธอเพิ่งจะส่งข้อความหากันตอนที่พราวมุกมาถึงหน้ามหาวิทยาลัย “เป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยังจ๊ะ” นินิวเอ่ยถามพราวมุกทันทีที่เพื่อนสาวเดินมาถึง “ดีขึ้นแล้วล่ะ” พราวมุกตอบกลับพลางส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรัก “ฉันก็นึกว่าแกเป็นอะไรมากเพราะปกติแกไม่เคยขาดเรียนแบบนี้เลย” นินิวเอ่ยอย่างเป็นห่วงเป็นใย “ฉันเวียนหัวนะ เลยลุกไม่ไหว” “จ๊ะๆ งั้นขึ้นเรียนกันเถอะเดี๋ยวสาย” “ไปกันๆ” พราวมุกเดินมากอดแขนเล็กของเพื่อนรัก ก่อนที่ทั้งสองสาวจะพากันก้าวเดินจ้ำอ้าวหายเข้าไปในตึกและขึ้นห้องเรียนไปยังชั้นห้ากันอย่างรวดเร็ว เวลาผ่านไปจวบจนถึงเวลาเล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม