บทที่ 20 อยู่ดีๆก็รู้สึก(หวงเด็ก)

1501 คำ

ร่างกำยำปรายตามองร่างเล็กของพราวมุกที่นอนเอนกายกับเบาะหนังอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะหันกลับไปมองข้างหน้าและขับเคลื่อนรถสปอร์ตคันหรูมุ่งตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลวอล์กเกอร์อย่างรวดเร็ว พราวมุกปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัวรวมไปถึงจุดสงวนที่โดนเสียดสีอย่างหนักหน่วงจนแสบไปหมด หญิงสาวยกมือขึ้นมากอดรัดตัวเองเอาไว้เพราะความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ หญิงสาวหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนิทราไปอย่างง่ายดาย เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของพราวมุกทำให้ชายหนุ่มหันมามองร่างบางที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ที่เบาะหนังข้างๆ คนขับ หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจเข้าออกของร่างบาง ใช้เวลาไม่นาน รถสปอร์ตคันหรูสีดำเงาก็เข้ามาจอดสนิทลงที่ลานจอดรถคฤหาสน์ตระกูลวอล์กเกอร์ โจฮันบอดี้การ์ดคนสนิทเมื่อเห็นรถเจ้านายกลับมาก็รีบเดินตรงไปหาเจ้านายทันที “ไปเอาเสื้อคลุมของกูบนห้องมาให้หน่อย” มาร์วินกดเปิดกระจกรถลงพลางเอ่ยด้วยคำสั่งที่หนักแน่นกั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม