ตอนที่ 35
เมื่อได้สติเธอก็พยายามใช้สองมือผลักไสร่างของเขาให้ออกห่าง ภูริวัชน์รีบดึงร่างเธอมากอดด้วยความเสน่หา ก่อนจะเอ่ยถามเบา ๆ
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” เธอพยายามดิ้น
“ฉันไม่รู้ รู้แต่ว่าคุณข่มขืนฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ...ฉันจะกลับ” เธอรีบขู่ เขายิ้มขึ้นและไม่คิดว่านี่เป็นคำขู่ด้วยซ้ำ
“ผมไม่ปล่อย คุณจะทำไม คุณเป็นเมียผมแล้ว” เขาขู่เธอบ้าง
“คุณฉวยโอกาสต่างหากล่ะ” เขาปล่อยให้เธอเป็นอิสระเมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้คิดจะหนีเขาไปจริง ๆ ก่อนจะรีบเดินไปหยิบขวดน้ำจากตู้เย็นมารินใส่แก้วให้เธอดื่ม
“คุณดื่มน้ำก่อนเถอะ..เผื่อคุณจะจำอะไรได้บ้าง” จากนั้นเธอก็นั่งร้องไห้ ภูริวัชน์นั่งลงข้าง ๆ และปลอบเธออีกครั้ง
“ผมขอโทษนะ ผมแค่อยากช่วยจริง ๆ ตอนแรกคุณเหมือนคนถูกวางยาเลยนะ” เขาดึงร่างเธอมากอดและปลอบอย่างอ่อนโยน ทำให้ครั้งนี้เธอกล้าไม่ขัดขืนเขา เต้านมอวบแนบสนิทกับอกแกร่งจนเกิดความต้องการที่พลุ่งพล่าน แต่ธิต
