“ริกขา ฟังน้องฟ้าก่อนสิคะ นะคะ” รมิดาใช้ลูกอ้อนเสียงอ่อนหวานใส่ริชาร์ท ก่อนจะเดินเข้าไปกอดเอวของริชาร์ทจากด้านหลัง เมื่อเขาหยุดยืนอยู่ที่ริมระเบียงแล้วมองออกไปที่ทะเล
“ผมว่าผมฟังคุณแก้ตัวมากพอแล้วนะรมิดา คุณก็รู้ว่าผมหวงคุณ แต่คุณก็ยังยั่วโมโหของผม” ริชาร์ทพูดออกไปตามสิ่งที่เขาคิด เพราะเขารู้ดีว่ารมิดานั้นชอบยั่วโมโหของเขาขนาดไหน
“ก็เพราะฟ้ารู้ไงค่ะว่าทำแบบนี้แล้ว คุณจะต้องมาหาฟ้า ฟ้าจะไปมองคนอื่นได้ยังไงล่ะ คุณแซ่บถึงใจแบบนี้” รมิดาพูดไปก็ใช้เสียงเอ่ยยั่วไป พร้อมกับเอามือที่กอดเอวเขาไว้เริ่มลูบไล้ตรงหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างยั่วยวน
“งั้นคุณก็ลบรูปนั้นไปซะ ผมจะได้เชื่ออย่างที่คุณพูด” ริชาร์ทพูดไปอย่างมีเชิง ก่อนจะแอบยิ้มมุมปากออกมา เมื่อรมิดาทำในสิ่งที่เขาต้องยอมใจอ่อนให้เธอทุกครั้งไป
“ฟ้าจะทำอย่างนั้นได้ยังไงละคะ ฟ้าเป็นดารานะคะ ถ้าลบไปนักข่าวก็ต้องสงสัยว่าฟ้าลบออกทำไม แ
