แบมไพลินตกใจมากกับสิ่งที่ได้รับรู้มา เธอถึงขั้นพูดไม่ออก ทั้งยังอับอายกับคำโกหกคำโตของตัวเอง
"แบม..."
"เธอทำไมทำแบบนี้!" บุษบาก็ถามขึ้น
"..." แบมไพลินได้แต่ก้มหน้าทำอะไรไม่ถูก
"ทำไปเพื่ออะไร"
"ฮึกๆ แบม..." และแบมไพลินก็แสร้งร้องไห้ออกมา
ชนิสาที่เพิ่งจะรู้เรื่อง ก็มองแตงกวาสลับกับนที อย่างไม่เข้าใจ เพราะเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลย รู้มาแค่ว่านทีจะสนิทกับขุนเขาหน่อย และกล้าพูดอะไรๆ กับขุนเขา มากกว่าพนักงานคนอื่นๆ แต่ไม่คิดเลยว่า นทีคือน้องชายของเขา
แตงกวาได้แต่พยักหน้าให้ชนิสาเบาๆ เพื่อยืนยันว่าเป็นความจริง
"ช่างเถอะครับแม่บุษ ผมไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไร"
"โธ่ ลูก นทีของแม่บุษ แม่บุษไม่รู้เลยว่านทีต้องเจออะไรแบบนี้ ขวัญเอ่ยขวัญมานะครับคนเก่งของแม่บุษ" และบุษบาก็กอดหอมนที เป็นการปลอบใจ
"ไม่เป็นไรครับแม่บุษ ถือว่าให้มันจบๆ กันไป"
"แม่บุษไม่ให้อยู่ที่นี่แล้วนะลูก นทีสัญญากับแม่บุษแล้วว่า ถ้าน
