“ข้าไม่ถือสาคนไม่รู้หรอก เขาร้อนใจเรื่องลูกเขาไม่ใช่เหรอ” คราวนี้คนที่โดนแม่หมอมลทักถึงกับตาโตด้วยความตกใจ ไม่แน่ใจว่าแม่หมอมลรู้เรื่องนี้ได้ยังไง แต่คนที่ไม่เชื่อเรื่องไสยศาสตร์ก็ต้องหันกลับมาที่เพื่อน เพราะคิดว่าเพื่อนเอาเรื่องของตนมาเล่ากับแม่หมอมล แต่เพื่อนอย่างคุณจรรยารีบส่ายหน้าทันที นั่นทำให้คุณรังรองต้องหันกลับมามองที่แม่หมอมลด้วยความทึ่งเล็กน้อย
“ตอบมาสิว่าที่ข้าทักไปมันไม่ถูก” แม่หมอมลเอ่ยถามอีกครั้ง
“มันถูกแล้วค่ะ” คุณรังรองตอบกลับทันทีเช่นกัน นี่จะแม่นขนาดยังไม่ได้วันเดือนปีเกิดของทั้งสองคนเลย
“เด็กสองคนนี้เป็นเนื้อคู่กัน แต่ของบางอย่างมันต้องรอเวลา แต่ถ้าไม่อยากรอเวลาก็เอานี่ไปสิ” ว่าแล้วแม่หมอมลก็เอาขวดที่ใส่ของบางอย่างอยู่ในขวดนั้นส่งให้คุณรังรอง ซึ่งคุณรังรองก็รับมาอย่างงงๆ
“มันคืออะไรเหรอคะแม่หมอ” คุณรังรองมองของที่อยู่ในมือตนเอง แล้วถามออกไปด้วยความสงสัย
“มันคือน้ำสม
