“เธอมีธุระอะไรกับฉัน” เสียงถามที่ไม่มั่นคงดังเช่นทุกวัน ทำให้เพียงพิณค่อนข้างแปลกใจกับท่าทางของเขา
“คุณแม่ให้เอาของมาให้ค่ะ” เพียงพิณตอบพร้อมกับส่งของในมือให้เขา ชายหนุ่มรับกล่องไปแล้วเปิดดูทันที และก็พบว่าเป็นกล่องเปล่าที่ไม่ได้ใส่อะไรไว้ข้างในเลย
“นี่มันอะไรกัน เล่นตลกอะไร หรือจะแค่เข้ามาอ่อยฉันกันแน่” เสียงของธีร์เอ่ยออกมาดูถูกหญิงสาวชัดเจน ดีหน่อยที่เขาไม่ตะคอกเธอแบบที่ควรจะเป็น
“เพลงไม่รู้เรื่องจริงๆ ค่ะ คุณแม่ให้เอาของมาให้คุณ เพลงแค่ทำตามคำสั่งคุณแม่จริงๆ ค่ะ” เพียงพิณเอ่ยเสียงสั่น เธอไม่ได้ต้องการมาอ่อยเขาอย่างที่เขากล่าวหาสักนิด เธอกลัวเขาจนไม่กล้าเข้าใกล้เลยสักนิด แล้วจะเอาความคิดที่ไหนมาอยากอ่อยเขา
“เธอนี่มันโกหกหน้าซื่อจริงๆ อย่าคิดว่าฉันจะไม่รู้ทันเธอสิ แต่ก็เอาเถอะ ฉันจะสนองให้เอาบุญนะ ถือว่าเธอเข้ามาตอนที่ฉันอยากก็เลยเป็นโชคดีของเธอ” ธีร์มองมาที่หญิงสาว พร้อมกับยิ้มเหยีย
