“ผมไม่เป็นอะไรมากหรอก ไม่ต้องห่วงผม” ปองพลเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าจะยังรู้สึกเจ็บ แต่เขาก็ไม่อยากให้แม่ของลูกเขาต้องเป็นกังวลเพราะอาการของเขา
“ฉันกลัวแทบแย่นึกว่าคุณจะเป็นอะไรไปซะอีก คราวหลังอย่าทำแบบนี้นะคะ ฉันเป็นห่วง” นิรณาเอ่ยออกมาด้วยความจริงใจ เธอรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งที่เขาทำวันนี้มาก เขายอมตายแทนเธอได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลเรื่องลูกหรือเหตุผลใดๆ ก็ตาม เธอรู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริงๆ ของเธอ
“ผมสัญญานะว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกผมจะจัดการเรื่องพิมพ์ดาวให้เรียบร้อย และไม่ปล่อยให้ชีวิตของคุณกับลูกตกอยู่ในอันตรายแบบนี้อีก” ปองพลเอ่ยจริงจัง“น่าสงสารเธอนะคะ เธอคนรักคุณมาก เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อกำจัดฉันให้พ้นจากชีวิตของคุณ เพื่อที่เธอจะได้กลับมายืนอยู่ตรงนี้อีกครั้ง” นิรณารู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ ยิ่งเธอเห็นว่าพิมพ์ดาวพยายามมากเท่าไหร่ พยายามทำลายชีวิตเธอและลูก ยิ่งบ่งบอกว่าชีวิตผู้หญ
