ผมประเคนหมัดหนัก ๆ เข้าที่เบ้าหน้าของมันทีนึง จนมันหงายหลังล้มลงไปกับพื้น
"อะไรของมึงวะ มึงมาต่อยกูทำไมกูไปทำอะไรให้มึง!" มันโวยวายเสียงดังใส่ผม คิดว่าคนอย่างผมจะกลัวหรอ เหอะก็ไม่...
"ได้ข่าวว่าแกมีคดีติดตัวอยู่นี่นา ตำรวจกำลังตามตัวเลยมีค่าหัวซะด้วย" ผมเหยียดยิ้มใส่มัน แล้วถอยหลังกลับไปนั่งไขว่ห้างที่โซฟาเหมือนเดิม
ไอ้นี่มันโดนตำรวจหมายหัวเอาไว้แล้ว ข้อหาค้ายาเสพติด หลายที่ซะด้วย หาตัวยากจนตำรวจตั้งค่าหัวไว้สูงลิ่วเลย แต่มันก็ไม่ได้ไปไหนไกลมันมุดหัวอยู่ในรูของไอ้เสี่ยนี่เอง
"กะ...แกเป็นใคร เป็นตำรวจหรอ!?" มันเริ่มกระวนกระวาย มองไปรอบ ๆ ตัวของมันเหมือนกำลังมีอาการหลอนยา
"ฉันไม่ได้เป็นตำรวจ แต่ฉันเป็นมากกว่าตำรวจ"
"เป็นอะไร?"
"เป็นเจ้ากรรมนายเวรของมึงยังไงล่ะ"
"กูไม่เคยฆ่าใคร ไม่เคยไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร มึงอย่ามาพูดมั่ว ๆ กูไม่มีหรอกเจ้ากรรมนายเวร"
"กูให้มึงนึกดี ๆ อีกที"
"..
