หลายอาทิตย์ผ่านไป
ทุกคนต่างใช้ชีวิตกันตามปกติไม่ได้มีปัญหาติดขัดอะไร นอกซะจากหมวยที่เริ่มอาการไม่ค่อยดี แต่เธอก็ไม่ได้บอกใครว่าตอนนี้เธอกำลังเจ็บป่วยอะไรอยู่ เธอคิดว่ามันคงจะเป็นไข้หวัดธรรมดาเพราะตัวเธอเองก็ไม่ได้แข็งแรงมากสักเท่าไหร่
อาการเจ็บป่วยแบบนี้เธอเองก็เป็นอยู่ประจำอยู่แล้ว เพราะเธอเป็นคนที่มีภูมิต้านทานต่ำมาก ไม่แปลกที่โรคภัยไข้เจ็บจะถามหาเธออยู่ตลอดเวลา
"อืมม...เวียนหัวจัง~~" ร่างบางลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย ก่อนจะเอื้อมมือไปคลำหาโทรศัพท์ที่วางอยู่ใต้หมอนแล้วกดโทรออกไปหาเพื่อนสนิทของตน
ตื้ดดด ตื้ดดด
( ฮัลโหลว่ายังไงหมวย ) ปลายสายกดรับ
"อือ...ลี่วันนี้อยู่ห้องหรือเปล่า?"
( อยู่ วันนี้เราไม่ได้ออกไปไหน )
"เดี๋ยวเราเข้าไปหานะ"
( มีอะไรหรือเปล่าหมวย? ) ปลายสายเริ่มใจคอไม่ดีเพราะน้ำเสียงที่หมวยพูดออกไปมันดูอ่อนแรงมาก
"เราไม่ค่อยสบายน่ะไม่รู้เป็นอะไร เดี๋ยวไปหาที่คอนโดนะ"
( โ
